Крычаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Крычаве́ц
Р. Крычаўца́
Д. Крычаўцу́
В. Крычаве́ц
Т. Крычаўцо́м
М. Крычаўцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)