фенадо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фенадо́н | |
| фенадо́ну | |
| фенадо́ну | |
| фенадо́н | |
| фенадо́нам | |
| фенадо́не |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Скарачэнніфеназепа́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| феназепа́м | |
| феназепа́му | |
| феназепа́му | |
| феназепа́м | |
| феназепа́мам | |
| феназепа́ме |
Крыніцы:
фенакі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фенакі́т | |
| фенакі́ту | |
| фенакі́ту | |
| фенакі́т | |
| фенакі́там | |
| фенакі́це |
Крыніцы:
фенакі́тавы
прыметнік, адносны
| фенакі́тавы | фенакі́тавая | фенакі́тавае | фенакі́тавыя | |
| фенакі́тавага | фенакі́тавай фенакі́тавае |
фенакі́тавага | фенакі́тавых | |
| фенакі́таваму | фенакі́тавай | фенакі́таваму | фенакі́тавым | |
| фенакі́тавы ( фенакі́тавага ( |
фенакі́тавую | фенакі́тавае | фенакі́тавыя ( фенакі́тавых ( |
|
| фенакі́тавым | фенакі́тавай фенакі́таваю |
фенакі́тавым | фенакі́тавымі | |
| фенакі́тавым | фенакі́тавай | фенакі́тавым | фенакі́тавых | |
Крыніцы:
фенако́д
‘вымерлае млекакормячае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фенако́д | фенако́ды | |
| фенако́да | фенако́даў | |
| фенако́ду | фенако́дам | |
| фенако́да | фенако́даў | |
| фенако́дам | фенако́дамі | |
| фенако́дзе | фенако́дах |
Крыніцы:
фенако́дус
‘вымерлае млекакормячае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фенако́дус | фенако́дусы | |
| фенако́дуса | фенако́дусаў | |
| фенако́дусу | фенако́дусам | |
| фенако́дуса | фенако́дусаў | |
| фенако́дусам | фенако́дусамі | |
| фенако́дусе | фенако́дусах |
Крыніцы:
фенако́пія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| фенако́пія | фенако́піі | |
| фенако́піі | фенако́пій | |
| фенако́піі | фенако́піям | |
| фенако́пію | фенако́піі | |
| фенако́піяй фенако́піяю |
фенако́піямі | |
| фенако́піі | фенако́піях |
Крыніцы:
феналагі́чны
прыметнік, адносны
| феналагі́чны | феналагі́чная | феналагі́чнае | феналагі́чныя | |
| феналагі́чнага | феналагі́чнай феналагі́чнае |
феналагі́чнага | феналагі́чных | |
| феналагі́чнаму | феналагі́чнай | феналагі́чнаму | феналагі́чным | |
| феналагі́чны ( феналагі́чнага ( |
феналагі́чную | феналагі́чнае | феналагі́чныя ( феналагі́чных ( |
|
| феналагі́чным | феналагі́чнай феналагі́чнаю |
феналагі́чным | феналагі́чнымі | |
| феналагі́чным | феналагі́чнай | феналагі́чным | феналагі́чных | |
Крыніцы:
феналі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| феналі́т | |
| феналі́ту | |
| феналі́ту | |
| феналі́т | |
| феналі́там | |
| феналі́це |
Крыніцы:
фенало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| фенало́гія | |
| фенало́гіі | |
| фенало́гіі | |
| фенало́гію | |
| фенало́гіяй фенало́гіяю |
|
| фенало́гіі |
Крыніцы: