фенако́д
‘вымерлае млекакормячае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
фенако́д | фенако́ды | |
фенако́да | фенако́даў | |
фенако́ду | фенако́дам | |
фенако́да | фенако́даў | |
фенако́дам | фенако́дамі | |
фенако́дзе | фенако́дах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)