фенагенеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фенагенеты́чны фенагенеты́чная фенагенеты́чнае фенагенеты́чныя
Р. фенагенеты́чнага фенагенеты́чнай
фенагенеты́чнае		 фенагенеты́чнага фенагенеты́чных
Д. фенагенеты́чнаму фенагенеты́чнай фенагенеты́чнаму фенагенеты́чным
В. фенагенеты́чны (неадуш.) фенагенеты́чную фенагенеты́чнае фенагенеты́чныя (неадуш.)
Т. фенагенеты́чным фенагенеты́чнай
фенагенеты́чнаю		 фенагенеты́чным фенагенеты́чнымі
М. фенагенеты́чным фенагенеты́чнай фенагенеты́чным фенагенеты́чных

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)