Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

шэ́ра-сі́ні

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шэ́ра-сі́ні шэ́ра-сі́няя шэ́ра-сі́няе шэ́ра-сі́нія
Р. шэ́ра-сі́няга шэ́ра-сі́няй
шэ́ра-сі́няе
шэ́ра-сі́няга шэ́ра-сі́ніх
Д. шэ́ра-сі́няму шэ́ра-сі́няй шэ́ра-сі́няму шэ́ра-сі́нім
В. шэ́ра-сі́ні (неадуш.)
шэ́ра-сі́няга (адуш.)
шэ́ра-сі́нюю шэ́ра-сі́няе шэ́ра-сі́нія (неадуш.)
шэ́ра-сі́ніх (адуш.)
Т. шэ́ра-сі́нім шэ́ра-сі́няй
шэ́ра-сі́няю
шэ́ра-сі́нім шэ́ра-сі́німі
М. шэ́ра-сі́нім шэ́ра-сі́няй шэ́ра-сі́нім шэ́ра-сі́ніх

Крыніцы: piskunou2012.

шэ́ра-сінява́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шэ́ра-сінява́ты шэ́ра-сінява́тая шэ́ра-сінява́тае шэ́ра-сінява́тыя
Р. шэ́ра-сінява́тага шэ́ра-сінява́тай
шэ́ра-сінява́тае
шэ́ра-сінява́тага шэ́ра-сінява́тых
Д. шэ́ра-сінява́таму шэ́ра-сінява́тай шэ́ра-сінява́таму шэ́ра-сінява́тым
В. шэ́ра-сінява́ты (неадуш.)
шэ́ра-сінява́тага (адуш.)
шэ́ра-сінява́тую шэ́ра-сінява́тае шэ́ра-сінява́тыя (неадуш.)
шэ́ра-сінява́тых (адуш.)
Т. шэ́ра-сінява́тым шэ́ра-сінява́тай
шэ́ра-сінява́таю
шэ́ра-сінява́тым шэ́ра-сінява́тымі
М. шэ́ра-сінява́тым шэ́ра-сінява́тай шэ́ра-сінява́тым шэ́ра-сінява́тых

Крыніцы: piskunou2012.

шэ́ра-фіяле́тавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шэ́ра-фіяле́тавы шэ́ра-фіяле́тавая шэ́ра-фіяле́тавае шэ́ра-фіяле́тавыя
Р. шэ́ра-фіяле́тавага шэ́ра-фіяле́тавай
шэ́ра-фіяле́тавае
шэ́ра-фіяле́тавага шэ́ра-фіяле́тавых
Д. шэ́ра-фіяле́таваму шэ́ра-фіяле́тавай шэ́ра-фіяле́таваму шэ́ра-фіяле́тавым
В. шэ́ра-фіяле́тавы (неадуш.)
шэ́ра-фіяле́тавага (адуш.)
шэ́ра-фіяле́тавую шэ́ра-фіяле́тавае шэ́ра-фіяле́тавыя (неадуш.)
шэ́ра-фіяле́тавых (адуш.)
Т. шэ́ра-фіяле́тавым шэ́ра-фіяле́тавай
шэ́ра-фіяле́таваю
шэ́ра-фіяле́тавым шэ́ра-фіяле́тавымі
М. шэ́ра-фіяле́тавым шэ́ра-фіяле́тавай шэ́ра-фіяле́тавым шэ́ра-фіяле́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

шэ́ра-шэ́рым

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
шэ́ра-шэ́рым - -

Крыніцы: piskunou2012.

шэ́ргат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шэ́ргат
Р. шэ́ргату
Д. шэ́ргату
В. шэ́ргат
Т. шэ́ргатам
М. шэ́ргаце

Крыніцы: piskunou2012.

шэ́ргаць

‘утвараць шоргат’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шэ́ргаю шэ́ргаем
2-я ас. шэ́ргаеш шэ́ргаеце
3-я ас. шэ́ргае шэ́ргаюць
Прошлы час
м. шэ́ргаў шэ́ргалі
ж. шэ́ргала
н. шэ́ргала
Загадны лад
2-я ас. шэ́ргай шэ́ргайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шэ́ргаючы

Крыніцы: piskunou2012.

шэ́ргнуць

‘утварыць шоргат’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шэ́ргну шэ́ргнем
2-я ас. шэ́ргнеш шэ́ргнеце
3-я ас. шэ́ргне шэ́ргнуць
Прошлы час
м. шэ́ргнуў шэ́ргнулі
ж. шэ́ргнула
н. шэ́ргнула
Загадны лад
2-я ас. шэ́ргні шэ́ргніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шэ́ргнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Шэ́ркіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Шэ́ркіна
Р. Шэ́ркіна
Д. Шэ́ркіну
В. Шэ́ркіна
Т. Шэ́ркінам
М. Шэ́ркіне

шэ́рл

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шэ́рл
Р. шэ́рлу
Д. шэ́рлу
В. шэ́рл
Т. шэ́рлам
М. шэ́рле

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Шэ́рлак

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Шэ́рлак Шэ́рлакі
Р. Шэ́рлака Шэ́рлакаў
Д. Шэ́рлаку Шэ́рлакам
В. Шэ́рлака Шэ́рлакаў
Т. Шэ́рлакам Шэ́рлакамі
М. Шэ́рлаку Шэ́рлаках