шавіні́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шавіні́сцкі |
шавіні́сцкая |
шавіні́сцкае |
шавіні́сцкія |
Р. |
шавіні́сцкага |
шавіні́сцкай шавіні́сцкае |
шавіні́сцкага |
шавіні́сцкіх |
Д. |
шавіні́сцкаму |
шавіні́сцкай |
шавіні́сцкаму |
шавіні́сцкім |
В. |
шавіні́сцкі (неадуш.) шавіні́сцкага (адуш.) |
шавіні́сцкую |
шавіні́сцкае |
шавіні́сцкія (неадуш.) шавіні́сцкіх (адуш.) |
Т. |
шавіні́сцкім |
шавіні́сцкай шавіні́сцкаю |
шавіні́сцкім |
шавіні́сцкімі |
М. |
шавіні́сцкім |
шавіні́сцкай |
шавіні́сцкім |
шавіні́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Шаву́лічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шаву́лічы |
Р. |
Шаву́ліч Шаву́лічаў |
Д. |
Шаву́лічам |
В. |
Шаву́лічы |
Т. |
Шаву́лічамі |
М. |
Шаву́лічах |
Шавуры́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шавуры́ |
Р. |
Шавуро́ў |
Д. |
Шавура́м |
В. |
Шавуры́ |
Т. |
Шавура́мі |
М. |
Шавура́х |
Шаву́рына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шаву́рына |
Р. |
Шаву́рына |
Д. |
Шаву́рыну |
В. |
Шаву́рына |
Т. |
Шаву́рынам |
М. |
Шаву́рыне |
Шавя́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шавя́кі |
Р. |
Шавя́каў |
Д. |
Шавя́кам |
В. |
Шавя́кі |
Т. |
Шавя́камі |
М. |
Шавя́ках |
шавяле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шавяле́нне |
Р. |
шавяле́ння |
Д. |
шавяле́нню |
В. |
шавяле́нне |
Т. |
шавяле́ннем |
М. |
шавяле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Шавялі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шавялі́ |
Р. |
Шавялё́ў |
Д. |
Шавяля́м |
В. |
Шавялі́ |
Т. |
Шавяля́мі |
М. |
Шавяля́х |
шавялі́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шавялю́ся |
шаве́лімся |
2-я ас. |
шаве́лішся |
шаве́ліцеся |
3-я ас. |
шаве́ліцца |
шаве́ляцца |
Прошлы час |
м. |
шавялі́ўся |
шавялі́ліся |
ж. |
шавялі́лася |
н. |
шавялі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
шавялі́ся |
шавялі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шаве́лячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шавялі́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шавялю́ |
шаве́лім |
2-я ас. |
шаве́ліш |
шаве́ліце |
3-я ас. |
шаве́ліць |
шаве́ляць |
Прошлы час |
м. |
шавялі́ў |
шавялі́лі |
ж. |
шавялі́ла |
н. |
шавялі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шавялі́ |
шавялі́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шаве́лячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Шавялі́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шавялі́шкі |
Р. |
Шавялі́шак Шавялі́шкаў |
Д. |
Шавялі́шкам |
В. |
Шавялі́шкі |
Т. |
Шавялі́шкамі |
М. |
Шавялі́шках |