царкоўнаслу́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
царкоўнаслу́жнік |
царкоўнаслу́жнікі |
Р. |
царкоўнаслу́жніка |
царкоўнаслу́жнікаў |
Д. |
царкоўнаслу́жніку |
царкоўнаслу́жнікам |
В. |
царкоўнаслу́жніка |
царкоўнаслу́жнікаў |
Т. |
царкоўнаслу́жнікам |
царкоўнаслу́жнікамі |
М. |
царкоўнаслу́жніку |
царкоўнаслу́жніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
царко́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
царко́ўнасць |
Р. |
царко́ўнасці |
Д. |
царко́ўнасці |
В. |
царко́ўнасць |
Т. |
царко́ўнасцю |
М. |
царко́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
царко́ўна-адміністрацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
царко́ўна-адміністрацы́йны |
царко́ўна-адміністрацы́йная |
царко́ўна-адміністрацы́йнае |
царко́ўна-адміністрацы́йныя |
Р. |
царко́ўна-адміністрацы́йнага |
царко́ўна-адміністрацы́йнай царко́ўна-адміністрацы́йнае |
царко́ўна-адміністрацы́йнага |
царко́ўна-адміністрацы́йных |
Д. |
царко́ўна-адміністрацы́йнаму |
царко́ўна-адміністрацы́йнай |
царко́ўна-адміністрацы́йнаму |
царко́ўна-адміністрацы́йным |
В. |
царко́ўна-адміністрацы́йны (неадуш.) царко́ўна-адміністрацы́йнага (адуш.) |
царко́ўна-адміністрацы́йную |
царко́ўна-адміністрацы́йнае |
царко́ўна-адміністрацы́йныя (неадуш.) царко́ўна-адміністрацы́йных (адуш.) |
Т. |
царко́ўна-адміністрацы́йным |
царко́ўна-адміністрацы́йнай царко́ўна-адміністрацы́йнаю |
царко́ўна-адміністрацы́йным |
царко́ўна-адміністрацы́йнымі |
М. |
царко́ўна-адміністрацы́йным |
царко́ўна-адміністрацы́йнай |
царко́ўна-адміністрацы́йным |
царко́ўна-адміністрацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.