сасмыле́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сасмылі́ць |
сасмыля́ць |
Прошлы час |
м. |
сасмыле́ў |
сасмыле́лі |
ж. |
сасмыле́ла |
н. |
сасмыле́ла |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
сасмы́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сасмы́чуся |
сасмы́чымся |
2-я ас. |
сасмы́чышся |
сасмы́чыцеся |
3-я ас. |
сасмы́чыцца |
сасмы́чацца |
Прошлы час |
м. |
сасмы́чыўся |
сасмы́чыліся |
ж. |
сасмы́чылася |
н. |
сасмы́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
сасмы́чся |
сасмы́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сасмы́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сасмя́глы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сасмя́глы |
сасмя́глая |
сасмя́глае |
сасмя́глыя |
Р. |
сасмя́глага |
сасмя́глай сасмя́глае |
сасмя́глага |
сасмя́глых |
Д. |
сасмя́гламу |
сасмя́глай |
сасмя́гламу |
сасмя́глым |
В. |
сасмя́глы (неадуш.) сасмя́глага (адуш.) |
сасмя́глую |
сасмя́глае |
сасмя́глыя (неадуш.) сасмя́глых (адуш.) |
Т. |
сасмя́глым |
сасмя́глай сасмя́глаю |
сасмя́глым |
сасмя́глымі |
М. |
сасмя́глым |
сасмя́глай |
сасмя́глым |
сасмя́глых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сасмя́гнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сасмя́гну |
сасмя́гнем |
2-я ас. |
сасмя́гнеш |
сасмя́гнеце |
3-я ас. |
сасмя́гне |
сасмя́гнуць |
Прошлы час |
м. |
сасмя́г |
сасмя́глі |
ж. |
сасмя́гла |
н. |
сасмя́гла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сасмя́гні |
сасмя́гніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сасмя́гшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сасна́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сасна́ |
со́сны сасны́ |
Р. |
сасны́ |
со́сен со́снаў |
Д. |
сасне́ |
со́снам |
В. |
сасну́ |
со́сны сасны́ |
Т. |
сасно́й сасно́ю |
со́снамі |
М. |
сасне́ |
со́снах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Саснабо́р
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Саснабо́р |
Р. |
Саснабо́ра |
Д. |
Саснабо́ру |
В. |
Саснабо́р |
Т. |
Саснабо́рам |
М. |
Саснабо́ры |
саснава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саснава́ны |
саснава́ная |
саснава́нае |
саснава́ныя |
Р. |
саснава́нага |
саснава́най саснава́нае |
саснава́нага |
саснава́ных |
Д. |
саснава́наму |
саснава́най |
саснава́наму |
саснава́ным |
В. |
саснава́ны (неадуш.) саснава́нага (адуш.) |
саснава́ную |
саснава́нае |
саснава́ныя (неадуш.) саснава́ных (адуш.) |
Т. |
саснава́ным |
саснава́най саснава́наю |
саснава́ным |
саснава́нымі |
М. |
саснава́ным |
саснава́най |
саснава́ным |
саснава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
саснава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саснава́ны |
саснава́ная |
саснава́нае |
саснава́ныя |
Р. |
саснава́нага |
саснава́най саснава́нае |
саснава́нага |
саснава́ных |
Д. |
саснава́наму |
саснава́най |
саснава́наму |
саснава́ным |
В. |
саснава́ны (неадуш.) саснава́нага (адуш.) |
саснава́ную |
саснава́нае |
саснава́ныя (неадуш.) саснава́ных (адуш.) |
Т. |
саснава́ным |
саснава́най саснава́наю |
саснава́ным |
саснава́нымі |
М. |
саснава́ным |
саснава́най |
саснава́ным |
саснава́ных |
Кароткая форма: саснава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.