нейтро́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нейтро́нны |
нейтро́нная |
нейтро́ннае |
нейтро́нныя |
Р. |
нейтро́ннага |
нейтро́ннай нейтро́ннае |
нейтро́ннага |
нейтро́нных |
Д. |
нейтро́ннаму |
нейтро́ннай |
нейтро́ннаму |
нейтро́нным |
В. |
нейтро́нны (неадуш.) нейтро́ннага (адуш.) |
нейтро́нную |
нейтро́ннае |
нейтро́нныя (неадуш.) нейтро́нных (адуш.) |
Т. |
нейтро́нным |
нейтро́ннай нейтро́ннаю |
нейтро́нным |
нейтро́ннымі |
М. |
нейтро́нным |
нейтро́ннай |
нейтро́нным |
нейтро́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нейтры́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
Н. |
нейтры́на |
Р. |
нейтры́на |
Д. |
нейтры́на |
В. |
нейтры́на |
Т. |
нейтры́на |
М. |
нейтры́на |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нейтры́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нейтры́нны |
нейтры́нная |
нейтры́ннае |
нейтры́нныя |
Р. |
нейтры́ннага |
нейтры́ннай нейтры́ннае |
нейтры́ннага |
нейтры́нных |
Д. |
нейтры́ннаму |
нейтры́ннай |
нейтры́ннаму |
нейтры́нным |
В. |
нейтры́нны (неадуш.) нейтры́ннага (адуш.) |
нейтры́нную |
нейтры́ннае |
нейтры́нныя (неадуш.) нейтры́нных (адуш.) |
Т. |
нейтры́нным |
нейтры́ннай нейтры́ннаю |
нейтры́нным |
нейтры́ннымі |
М. |
нейтры́нным |
нейтры́ннай |
нейтры́нным |
нейтры́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
не́йчы
займеннік, няпэўны, безасабовы
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
не́йчы |
не́йчая |
не́йчае |
не́йчыя |
Р. |
не́йчага |
не́йчай не́йчае |
не́йчага |
не́йчых |
Д. |
не́йчаму |
не́йчай |
не́йчаму |
не́йчым |
В. |
не́йчага (адуш.) не́йчы (неадуш.) |
не́йчую |
не́йчае |
не́йчых не́йчыя |
Т. |
не́йчым |
не́йчай не́йчаю |
не́йчым |
не́йчымі |
М. |
не́йчым |
не́йчай |
не́йчым |
не́йчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.