дабіра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дабіра́ю |
дабіра́ем |
| 2-я ас. |
дабіра́еш |
дабіра́еце |
| 3-я ас. |
дабіра́е |
дабіра́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дабіра́ў |
дабіра́лі |
| ж. |
дабіра́ла |
| н. |
дабіра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дабіра́й |
дабіра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дабіра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дабі́ркі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
дабі́ркі |
| Р. |
дабі́рак |
| Д. |
дабі́ркам |
| В. |
дабі́ркі |
| Т. |
дабі́ркамі |
| М. |
дабі́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.
дабі́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дабі́тнасць |
| Р. |
дабі́тнасці |
| Д. |
дабі́тнасці |
| В. |
дабі́тнасць |
| Т. |
дабі́тнасцю |
| М. |
дабі́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дабі́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дабі́ты |
дабі́тая |
дабі́тае |
дабі́тыя |
| Р. |
дабі́тага |
дабі́тай дабі́тае |
дабі́тага |
дабі́тых |
| Д. |
дабі́таму |
дабі́тай |
дабі́таму |
дабі́тым |
| В. |
дабі́ты (неадуш.) дабі́тага (адуш.) |
дабі́тую |
дабі́тае |
дабі́тыя (неадуш.) дабі́тых (адуш.) |
| Т. |
дабі́тым |
дабі́тай дабі́таю |
дабі́тым |
дабі́тымі |
| М. |
дабі́тым |
дабі́тай |
дабі́тым |
дабі́тых |
Кароткая форма: дабі́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.