Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гандыка́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гандыка́пны гандыка́пная гандыка́пнае гандыка́пныя
Р. гандыка́пнага гандыка́пнай
гандыка́пнае
гандыка́пнага гандыка́пных
Д. гандыка́пнаму гандыка́пнай гандыка́пнаму гандыка́пным
В. гандыка́пны (неадуш.)
гандыка́пнага (адуш.)
гандыка́пную гандыка́пнае гандыка́пныя (неадуш.)
гандыка́пных (адуш.)
Т. гандыка́пным гандыка́пнай
гандыка́пнаю
гандыка́пным гандыка́пнымі
М. гандыка́пным гандыка́пнай гандыка́пным гандыка́пных

Крыніцы: piskunou2012.

гане́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
гане́бна гане́бней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

гане́бнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. гане́бнасць
Р. гане́бнасці
Д. гане́бнасці
В. гане́бнасць
Т. гане́бнасцю
М. гане́бнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гане́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гане́бны гане́бная гане́бнае гане́бныя
Р. гане́бнага гане́бнай
гане́бнае
гане́бнага гане́бных
Д. гане́бнаму гане́бнай гане́бнаму гане́бным
В. гане́бны (неадуш.)
гане́бнага (адуш.)
гане́бную гане́бнае гане́бныя (неадуш.)
гане́бных (адуш.)
Т. гане́бным гане́бнай
гане́бнаю
гане́бным гане́бнымі
М. гане́бным гане́бнай гане́бным гане́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гане́бства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гане́бства
Р. гане́бства
Д. гане́бству
В. гане́бства
Т. гане́бствам
М. гане́бстве

Крыніцы: piskunou2012.

Га́нева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Га́нева
Р. Га́нева
Д. Га́неву
В. Га́нева
Т. Га́невам
М. Га́неве

га́ненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. га́ненне
Р. га́нення
Д. га́ненню
В. га́ненне
Т. га́неннем
М. га́ненні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гане́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гане́нне гане́нні
Р. гане́ння гане́нняў
Д. гане́нню гане́нням
В. гане́нне гане́нні
Т. гане́ннем гане́ннямі
М. гане́нні гане́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

га́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. га́нец га́нцы
Р. га́нца га́нцаў
Д. га́нцу га́нцам
В. га́нца га́нцаў
Т. га́нцам га́нцамі
М. га́нцу га́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

гане́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гане́ц ганцы́
Р. ганца́ ганцо́ў
Д. ганцу́ ганца́м
В. ганца́ ганцо́ў
Т. ганцо́м ганца́мі
М. ганцу́ ганца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.