гане́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
гане́бна |
гане́бней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
гане́бнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гане́бнасць |
Р. |
гане́бнасці |
Д. |
гане́бнасці |
В. |
гане́бнасць |
Т. |
гане́бнасцю |
М. |
гане́бнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гане́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гане́бны |
гане́бная |
гане́бнае |
гане́бныя |
Р. |
гане́бнага |
гане́бнай гане́бнае |
гане́бнага |
гане́бных |
Д. |
гане́бнаму |
гане́бнай |
гане́бнаму |
гане́бным |
В. |
гане́бны (неадуш.) гане́бнага (адуш.) |
гане́бную |
гане́бнае |
гане́бныя (неадуш.) гане́бных (адуш.) |
Т. |
гане́бным |
гане́бнай гане́бнаю |
гане́бным |
гане́бнымі |
М. |
гане́бным |
гане́бнай |
гане́бным |
гане́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гане́бства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гане́бства |
Р. |
гане́бства |
Д. |
гане́бству |
В. |
гане́бства |
Т. |
гане́бствам |
М. |
гане́бстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
Га́нева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Га́нева |
Р. |
Га́нева |
Д. |
Га́неву |
В. |
Га́нева |
Т. |
Га́невам |
М. |
Га́неве |
га́ненне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
га́ненне |
Р. |
га́нення |
Д. |
га́ненню |
В. |
га́ненне |
Т. |
га́неннем |
М. |
га́ненні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гане́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гане́нне |
гане́нні |
Р. |
гане́ння |
гане́нняў |
Д. |
гане́нню |
гане́нням |
В. |
гане́нне |
гане́нні |
Т. |
гане́ннем |
гане́ннямі |
М. |
гане́нні |
гане́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
га́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
га́нец |
га́нцы |
Р. |
га́нца |
га́нцаў |
Д. |
га́нцу |
га́нцам |
В. |
га́нца |
га́нцаў |
Т. |
га́нцам |
га́нцамі |
М. |
га́нцу |
га́нцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
гане́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гане́ц |
ганцы́ |
Р. |
ганца́ |
ганцо́ў |
Д. |
ганцу́ |
ганца́м |
В. |
ганца́ |
ганцо́ў |
Т. |
ганцо́м |
ганца́мі |
М. |
ганцу́ |
ганца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.