вы́шчаліць
‘высунуць, паказаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́шчалю |
вы́шчалім |
| 2-я ас. |
вы́шчаліш |
вы́шчаліце |
| 3-я ас. |
вы́шчаліць |
вы́шчаляць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́шчаліў |
вы́шчалілі |
| ж. |
вы́шчаліла |
| н. |
вы́шчаліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́шчалі |
вы́шчаліце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́шчаліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́шчалка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́шчалка |
вы́шчалкі |
| Р. |
вы́шчалкі |
вы́шчалак |
| Д. |
вы́шчалцы |
вы́шчалкам |
| В. |
вы́шчалку |
вы́шчалак |
| Т. |
вы́шчалкай вы́шчалкаю |
вы́шчалкамі |
| М. |
вы́шчалцы |
вы́шчалках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вышчало́чвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вышчало́чвальнік |
вышчало́чвальнікі |
| Р. |
вышчало́чвальніка |
вышчало́чвальнікаў |
| Д. |
вышчало́чвальніку |
вышчало́чвальнікам |
| В. |
вышчало́чвальнік |
вышчало́чвальнікі |
| Т. |
вышчало́чвальнікам |
вышчало́чвальнікамі |
| М. |
вышчало́чвальніку |
вышчало́чвальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вышчало́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вышчало́чванне |
| Р. |
вышчало́чвання |
| Д. |
вышчало́чванню |
| В. |
вышчало́чванне |
| Т. |
вышчало́чваннем |
| М. |
вышчало́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вышчало́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вышчало́чваецца |
вышчало́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
вышчало́чваўся |
вышчало́чваліся |
| ж. |
вышчало́чвалася |
| н. |
вышчало́чвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вышчало́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вышчало́чваю |
вышчало́чваем |
| 2-я ас. |
вышчало́чваеш |
вышчало́чваеце |
| 3-я ас. |
вышчало́чвае |
вышчало́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
вышчало́чваў |
вышчало́чвалі |
| ж. |
вышчало́чвала |
| н. |
вышчало́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вышчало́чвай |
вышчало́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вышчало́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вышчалу́квацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вышчалу́кваецца |
вышчалу́кваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
вышчалу́кваўся |
вышчалу́кваліся |
| ж. |
вышчалу́квалася |
| н. |
вышчалу́квалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вышчалу́кваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вышчалу́кваць
‘вылузваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вышчалу́кваю |
вышчалу́кваем |
| 2-я ас. |
вышчалу́кваеш |
вышчалу́кваеце |
| 3-я ас. |
вышчалу́квае |
вышчалу́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
вышчалу́кваў |
вышчалу́квалі |
| ж. |
вышчалу́квала |
| н. |
вышчалу́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вышчалу́квай |
вышчалу́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вышчалу́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вышчаля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вышчаля́ю |
вышчаля́ем |
| 2-я ас. |
вышчаля́еш |
вышчаля́еце |
| 3-я ас. |
вышчаля́е |
вышчаля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
вышчаля́ў |
вышчаля́лі |
| ж. |
вышчаля́ла |
| н. |
вышчаля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вышчаля́й |
вышчаля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вышчаля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.