выштурхо́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выштурхо́ўчы выштурхо́ўчая выштурхо́ўчае выштурхо́ўчыя
Р. выштурхо́ўчага выштурхо́ўчай
выштурхо́ўчае
выштурхо́ўчага выштурхо́ўчых
Д. выштурхо́ўчаму выштурхо́ўчай выштурхо́ўчаму выштурхо́ўчым
В. выштурхо́ўчы (неадуш.)
выштурхо́ўчага (адуш.)
выштурхо́ўчую выштурхо́ўчае выштурхо́ўчыя (неадуш.)
выштурхо́ўчых (адуш.)
Т. выштурхо́ўчым выштурхо́ўчай
выштурхо́ўчаю
выштурхо́ўчым выштурхо́ўчымі
М. выштурхо́ўчым выштурхо́ўчай выштурхо́ўчым выштурхо́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)