выштурхо́ўчы
прыметнік, адносны
выштурхо́ўчы | выштурхо́ўчая | выштурхо́ўчае | выштурхо́ўчыя | |
выштурхо́ўчага | выштурхо́ўчай выштурхо́ўчае |
выштурхо́ўчага | выштурхо́ўчых | |
выштурхо́ўчаму | выштурхо́ўчай | выштурхо́ўчаму | выштурхо́ўчым | |
выштурхо́ўчы ( выштурхо́ўчага ( |
выштурхо́ўчую | выштурхо́ўчае | выштурхо́ўчыя ( выштурхо́ўчых ( |
|
выштурхо́ўчым | выштурхо́ўчай выштурхо́ўчаю |
выштурхо́ўчым | выштурхо́ўчымі | |
выштурхо́ўчым | выштурхо́ўчай | выштурхо́ўчым | выштурхо́ўчых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)