выштурхо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выштурхо́ўванне | |
выштурхо́ўвання | |
выштурхо́ўванню | |
выштурхо́ўванне | |
выштурхо́ўваннем | |
выштурхо́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)