вы́шчабетаць
‘утварыць гукі, падобныя на шчэбет (вышчабетаць што-небудзь і без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́шчабечу |
вы́шчабечам |
| 2-я ас. |
вы́шчабечаш |
вы́шчабечаце |
| 3-я ас. |
вы́шчабеча |
вы́шчабечуць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́шчабетаў |
вы́шчабеталі |
| ж. |
вы́шчабетала |
| н. |
вы́шчабетала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́шчабечы |
вы́шчабечыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́шчабетаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вышчабе́твацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вышчабе́тваюся |
вышчабе́тваемся |
| 2-я ас. |
вышчабе́тваешся |
вышчабе́тваецеся |
| 3-я ас. |
вышчабе́тваецца |
вышчабе́тваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
вышчабе́тваўся |
вышчабе́тваліся |
| ж. |
вышчабе́твалася |
| н. |
вышчабе́твалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вышчабе́твайся |
вышчабе́твайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вышчабе́тваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вышчабе́тваць
‘утвараць гукі, падобныя на шчэбет (вышчабетваць што-небудзь і без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вышчабе́тваю |
вышчабе́тваем |
| 2-я ас. |
вышчабе́тваеш |
вышчабе́тваеце |
| 3-я ас. |
вышчабе́твае |
вышчабе́тваюць |
| Прошлы час |
| м. |
вышчабе́тваў |
вышчабе́твалі |
| ж. |
вышчабе́твала |
| н. |
вышчабе́твала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вышчабе́твай |
вышчабе́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вышчабе́тваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́шчадзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́шчаджуся |
вы́шчадзімся |
| 2-я ас. |
вы́шчадзішся |
вы́шчадзіцеся |
| 3-я ас. |
вы́шчадзіцца |
вы́шчадзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́шчадзіўся |
вы́шчадзіліся |
| ж. |
вы́шчадзілася |
| н. |
вы́шчадзілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́шчадзіся вы́шчадзься |
вы́шчадзіцеся вы́шчадзьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́шчадзіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́шчалачаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́шчалачаны |
вы́шчалачаная |
вы́шчалачанае |
вы́шчалачаныя |
| Р. |
вы́шчалачанага |
вы́шчалачанай вы́шчалачанае |
вы́шчалачанага |
вы́шчалачаных |
| Д. |
вы́шчалачанаму |
вы́шчалачанай |
вы́шчалачанаму |
вы́шчалачаным |
| В. |
вы́шчалачаны (неадуш.) вы́шчалачанага (адуш.) |
вы́шчалачаную |
вы́шчалачанае |
вы́шчалачаныя (неадуш.) вы́шчалачаных (адуш.) |
| Т. |
вы́шчалачаным |
вы́шчалачанай вы́шчалачанаю |
вы́шчалачаным |
вы́шчалачанымі |
| М. |
вы́шчалачаным |
вы́шчалачанай |
вы́шчалачаным |
вы́шчалачаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́шчалачаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́шчалачаны |
вы́шчалачаная |
вы́шчалачанае |
вы́шчалачаныя |
| Р. |
вы́шчалачанага |
вы́шчалачанай вы́шчалачанае |
вы́шчалачанага |
вы́шчалачаных |
| Д. |
вы́шчалачанаму |
вы́шчалачанай |
вы́шчалачанаму |
вы́шчалачаным |
| В. |
вы́шчалачаны (неадуш.) вы́шчалачанага (адуш.) |
вы́шчалачаную |
вы́шчалачанае |
вы́шчалачаныя (неадуш.) вы́шчалачаных (адуш.) |
| Т. |
вы́шчалачаным |
вы́шчалачанай вы́шчалачанаю |
вы́шчалачаным |
вы́шчалачанымі |
| М. |
вы́шчалачаным |
вы́шчалачанай |
вы́шчалачаным |
вы́шчалачаных |
Кароткая форма: вы́шчалачана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́шчалачыцца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вы́шчалачыцца |
вы́шчалачацца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́шчалачыўся |
вы́шчалачыліся |
| ж. |
вы́шчалачылася |
| н. |
вы́шчалачылася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́шчалачыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́шчалачу |
вы́шчалачым |
| 2-я ас. |
вы́шчалачыш |
вы́шчалачыце |
| 3-я ас. |
вы́шчалачыць |
вы́шчалачаць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́шчалачыў |
вы́шчалачылі |
| ж. |
вы́шчалачыла |
| н. |
вы́шчалачыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́шчалачы |
вы́шчалачыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́шчалачыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́шчалены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́шчалены |
вы́шчаленая |
вы́шчаленае |
вы́шчаленыя |
| Р. |
вы́шчаленага |
вы́шчаленай вы́шчаленае |
вы́шчаленага |
вы́шчаленых |
| Д. |
вы́шчаленаму |
вы́шчаленай |
вы́шчаленаму |
вы́шчаленым |
| В. |
вы́шчалены (неадуш.) вы́шчаленага (адуш.) |
вы́шчаленую |
вы́шчаленае |
вы́шчаленыя (неадуш.) вы́шчаленых (адуш.) |
| Т. |
вы́шчаленым |
вы́шчаленай вы́шчаленаю |
вы́шчаленым |
вы́шчаленымі |
| М. |
вы́шчаленым |
вы́шчаленай |
вы́шчаленым |
вы́шчаленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́шчаліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́шчалюся |
вы́шчалімся |
| 2-я ас. |
вы́шчалішся |
вы́шчаліцеся |
| 3-я ас. |
вы́шчаліцца |
вы́шчаляцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́шчаліўся |
вы́шчаліліся |
| ж. |
вы́шчалілася |
| н. |
вы́шчалілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́шчаліся |
вы́шчаліцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́шчаліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.