вышту́рхвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вышту́рхвальнік | вышту́рхвальнікі | |
вышту́рхвальніка | вышту́рхвальнікаў | |
вышту́рхвальніку | вышту́рхвальнікам | |
вышту́рхвальнік | вышту́рхвальнікі | |
вышту́рхвальнікам | вышту́рхвальнікамі | |
вышту́рхвальніку | вышту́рхвальніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)