навю́ткі
прыметнік, якасны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			навю́ткі | 
					навю́ткая | 
					навю́ткае | 
					навю́ткія | 
					
		
			| Р. | 
			навю́ткага | 
					навю́ткай навю́ткае | 
					навю́ткага | 
					навю́ткіх | 
					
		
			| Д. | 
			навю́ткаму | 
					навю́ткай | 
					навю́ткаму | 
					навю́ткім | 
					
		
			| В. | 
			навю́ткі (неадуш.) навю́ткага (адуш.) | 
					навю́ткую | 
					навю́ткае | 
					навю́ткія (неадуш.) навю́ткіх (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			навю́ткім | 
					навю́ткай навю́ткаю | 
					навю́ткім | 
					навю́ткімі | 
					
		
			| М. | 
			навю́ткім | 
					навю́ткай | 
					навю́ткім | 
					навю́ткіх | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
навява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			навява́нне | 
			навява́нні | 
			
		
			| Р. | 
			навява́ння | 
			навява́нняў | 
			
		
			| Д. | 
			навява́нню | 
			навява́нням | 
			
		
			| В. | 
			навява́нне | 
			навява́нні | 
			
		
			| Т. | 
			навява́ннем | 
			навява́ннямі | 
			
		
			| М. | 
			навява́нні | 
			навява́ннях | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
навява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			навява́ецца | 
			навява́юцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			навява́ўся | 
			навява́ліся | 
		
		
			| ж. | 
			навява́лася | 
		
		
			| н. | 
			навява́лася | 
		
	
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
навява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			навява́ю | 
			навява́ем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			навява́еш | 
			навява́еце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			навява́е | 
			навява́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			навява́ў | 
			навява́лі | 
		
		
			| ж. | 
			навява́ла | 
		
		
			| н. | 
			навява́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			навява́й | 
			навява́йце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			навява́ючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
навяда́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			навяда́льнік | 
			навяда́льнікі | 
			
		
			| Р. | 
			навяда́льніка | 
			навяда́льнікаў | 
			
		
			| Д. | 
			навяда́льніку | 
			навяда́льнікам | 
			
		
			| В. | 
			навяда́льніка | 
			навяда́льнікаў | 
			
		
			| Т. | 
			навяда́льнікам | 
			навяда́льнікамі | 
			
		
			| М. | 
			навяда́льніку | 
			навяда́льніках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
навядзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			навядзе́нне | 
			
		
			| Р. | 
			навядзе́ння | 
			
		
			| Д. | 
			навядзе́нню | 
			
		
			| В. | 
			навядзе́нне | 
			
		
			| Т. | 
			навядзе́ннем | 
			
		
			| М. | 
			навядзе́нні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
навядзьма́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			навядзьма́ру | 
			навядзьма́рым | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			навядзьма́рыш | 
			навядзьма́рыце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			навядзьма́рыць | 
			навядзьма́раць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			навядзьма́рыў | 
			навядзьма́рылі | 
		
		
			| ж. | 
			навядзьма́рыла | 
		
		
			| н. | 
			навядзьма́рыла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			навядзьма́р | 
			навядзьма́рце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			навядзьма́рыўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
навяза́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			навяза́нне | 
			
		
			| Р. | 
			навяза́ння | 
			
		
			| Д. | 
			навяза́нню | 
			
		
			| В. | 
			навяза́нне | 
			
		
			| Т. | 
			навяза́ннем | 
			
		
			| М. | 
			навяза́нні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.