непрыме́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
непрыме́чаны |
непрыме́чаная |
непрыме́чанае |
непрыме́чаныя |
Р. |
непрыме́чанага |
непрыме́чанай непрыме́чанае |
непрыме́чанага |
непрыме́чаных |
Д. |
непрыме́чанаму |
непрыме́чанай |
непрыме́чанаму |
непрыме́чаным |
В. |
непрыме́чаны (неадуш.) непрыме́чанага (адуш.) |
непрыме́чаную |
непрыме́чанае |
непрыме́чаныя (неадуш.) непрыме́чаных (адуш.) |
Т. |
непрыме́чаным |
непрыме́чанай непрыме́чанаю |
непрыме́чаным |
непрыме́чанымі |
М. |
непрыме́чаным |
непрыме́чанай |
непрыме́чаным |
непрыме́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
непрыміру́часць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
непрыміру́часць |
Р. |
непрыміру́часці |
Д. |
непрыміру́часці |
В. |
непрыміру́часць |
Т. |
непрыміру́часцю |
М. |
непрыміру́часці |
Крыніцы:
piskunou2012.
непрыміры́ма
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
непрыміры́ма |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
непрыміры́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
непрыміры́масць |
Р. |
непрыміры́масці |
Д. |
непрыміры́масці |
В. |
непрыміры́масць |
Т. |
непрыміры́масцю |
М. |
непрыміры́масці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
непрыміры́мы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
непрыміры́мы |
непрыміры́мая |
непрыміры́мае |
непрыміры́мыя |
Р. |
непрыміры́мага |
непрыміры́май непрыміры́мае |
непрыміры́мага |
непрыміры́мых |
Д. |
непрыміры́маму |
непрыміры́май |
непрыміры́маму |
непрыміры́мым |
В. |
непрыміры́мы (неадуш.) непрыміры́мага (адуш.) |
непрыміры́мую |
непрыміры́мае |
непрыміры́мыя (неадуш.) непрыміры́мых (адуш.) |
Т. |
непрыміры́мым |
непрыміры́май непрыміры́маю |
непрыміры́мым |
непрыміры́мымі |
М. |
непрыміры́мым |
непрыміры́май |
непрыміры́мым |
непрыміры́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.