Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэмінісцэ́нцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	рэмінісцэ́нцыя	рэмінісцэ́нцыі
Р.	рэмінісцэ́нцыі	рэмінісцэ́нцый
Д.	рэмінісцэ́нцыі	рэмінісцэ́нцыям
В.	рэмінісцэ́нцыю	рэмінісцэ́нцыі
Т.	рэмінісцэ́нцыяй рэмінісцэ́нцыяю	рэмінісцэ́нцыямі
М.	рэмінісцэ́нцыі	рэмінісцэ́нцыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэмісі́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рэмісі́йны	рэмісі́йная	рэмісі́йнае	рэмісі́йныя
Р.	рэмісі́йнага	рэмісі́йнай рэмісі́йнае	рэмісі́йнага	рэмісі́йных
Д.	рэмісі́йнаму	рэмісі́йнай	рэмісі́йнаму	рэмісі́йным
В.	рэмісі́йны (неадуш.) рэмісі́йнага (адуш.)	рэмісі́йную	рэмісі́йнае	рэмісі́йныя (неадуш.) рэмісі́йных (адуш.)
Т.	рэмісі́йным	рэмісі́йнай рэмісі́йнаю	рэмісі́йным	рэмісі́йнымі
М.	рэмісі́йным	рэмісі́йнай	рэмісі́йным	рэмісі́йных

Крыніцы: piskunou2012.

рэмі́сія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

рэмітава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

рэмітава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рэмітава́ны	рэмітава́ная	рэмітава́нае	рэмітава́ныя
Р.	рэмітава́нага	рэмітава́най рэмітава́нае	рэмітава́нага	рэмітава́ных
Д.	рэмітава́наму	рэмітава́най	рэмітава́наму	рэмітава́ным
В.	рэмітава́ны (неадуш.) рэмітава́нага (адуш.)	рэмітава́ную	рэмітава́нае	рэмітава́ныя (неадуш.) рэмітава́ных (адуш.)
Т.	рэмітава́ным	рэмітава́най рэмітава́наю	рэмітава́ным	рэмітава́нымі
М.	рэмітава́ным	рэмітава́най	рэмітава́ным	рэмітава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

рэмітава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рэмітава́ны	рэмітава́ная	рэмітава́нае	рэмітава́ныя
Р.	рэмітава́нага	рэмітава́най рэмітава́нае	рэмітава́нага	рэмітава́ных
Д.	рэмітава́наму	рэмітава́най	рэмітава́наму	рэмітава́ным
В.	рэмітава́ны (неадуш.) рэмітава́нага (адуш.)	рэмітава́ную	рэмітава́нае	рэмітава́ныя (неадуш.) рэмітава́ных (адуш.)
Т.	рэмітава́ным	рэмітава́най рэмітава́наю	рэмітава́ным	рэмітава́нымі
М.	рэмітава́ным	рэмітава́най	рэмітава́ным	рэмітава́ных

Кароткая форма: рэмітава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

рэмітава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рэмітава́ны	рэмітава́ная	рэмітава́нае	рэмітава́ныя
Р.	рэмітава́нага	рэмітава́най рэмітава́нае	рэмітава́нага	рэмітава́ных
Д.	рэмітава́наму	рэмітава́най	рэмітава́наму	рэмітава́ным
В.	рэмітава́ны (неадуш.) рэмітава́нага (адуш.)	рэмітава́ную	рэмітава́нае	рэмітава́ныя (неадуш.) рэмітава́ных (адуш.)
Т.	рэмітава́ным	рэмітава́най рэмітава́наю	рэмітава́ным	рэмітава́нымі
М.	рэмітава́ным	рэмітава́най	рэмітава́ным	рэмітава́ных

Кароткая форма: рэмітава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

рэмітава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

рэмітава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

рэмітава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum