рэмітава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| рэмітава́нне | |
| рэмітава́ння | |
| рэмітава́нню | |
| рэмітава́нне | |
| рэмітава́ннем | |
| рэмітава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)