рэмітава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
рэмітава́нне | |
рэмітава́ння | |
рэмітава́нню | |
рэмітава́нне | |
рэмітава́ннем | |
рэмітава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
рэмітава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
рэмітава́нне | |
рэмітава́ння | |
рэмітава́нню | |
рэмітава́нне | |
рэмітава́ннем | |
рэмітава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)