рэмітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
рэмітава́ны | рэмітава́ная | рэмітава́нае | рэмітава́ныя | |
рэмітава́нага | рэмітава́най рэмітава́нае |
рэмітава́нага | рэмітава́ных | |
рэмітава́наму | рэмітава́най | рэмітава́наму | рэмітава́ным | |
рэмітава́ны ( рэмітава́нага ( |
рэмітава́ную | рэмітава́нае | рэмітава́ныя ( рэмітава́ных ( |
|
рэмітава́ным | рэмітава́най рэмітава́наю |
рэмітава́ным | рэмітава́нымі | |
рэмітава́ным | рэмітава́най | рэмітава́ным | рэмітава́ных |
Кароткая форма: рэмітава́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)