Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя

цкава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цкава́ны цкава́ная цкава́нае цкава́ныя
Р. цкава́нага цкава́най
цкава́нае		 цкава́нага цкава́ных
Д. цкава́наму цкава́най цкава́наму цкава́ным
В. цкава́ны (неадуш.)
цкава́нага (адуш.)		 цкава́ную цкава́нае цкава́ныя (неадуш.)
цкава́ных (адуш.)
Т. цкава́ным цкава́най
цкава́наю		 цкава́ным цкава́нымі
М. цкава́ным цкава́най цкава́ным цкава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

цкава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цкава́ны цкава́ная цкава́нае цкава́ныя
Р. цкава́нага цкава́най
цкава́нае		 цкава́нага цкава́ных
Д. цкава́наму цкава́най цкава́наму цкава́ным
В. цкава́ны (неадуш.)
цкава́нага (адуш.)		 цкава́ную цкава́нае цкава́ныя (неадуш.)
цкава́ных (адуш.)
Т. цкава́ным цкава́най
цкава́наю		 цкава́ным цкава́нымі
М. цкава́ным цкава́най цкава́ным цкава́ных

Кароткая форма: цкава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

цкава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. цкуе́цца цкую́цца
Прошлы час
м. цкава́ўся цкава́ліся
ж. цкава́лася
н. цкава́лася

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

цкава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цкую́ цкуё́м
2-я ас. цкуе́ш цкуяце́
3-я ас. цкуе́ цкую́ць
Прошлы час
м. цкава́ў цкава́лі
ж. цкава́ла
н. цкава́ла
Загадны лад
2-я ас. цку́й цку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цкуючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цма́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цма́канне
Р. цма́кання
Д. цма́канню
В. цма́канне
Т. цма́каннем
М. цма́канні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

цмакану́ць

‘утварыць губамі гук, падобны гуку ўсмоктвання (без прамога дапаўнення: цмакануць языком); пацалаваць каго-небудзь, што-небудзь; смактануць (цыбук, люлюку і пад.)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цмакану́ цмаканё́м
2-я ас. цмакане́ш цмаканяце́
3-я ас. цмакане́ цмакану́ць
Прошлы час
м. цмакану́ў цмакану́лі
ж. цмакану́ла
н. цмакану́ла
Загадны лад
2-я ас. цмакані́ цмакані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час цмакану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

цма́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цма́каю цма́каем
2-я ас. цма́каеш цма́каеце
3-я ас. цма́кае цма́каюць
Прошлы час
м. цма́каў цма́калі
ж. цма́кала
н. цма́кала
Загадны лад
2-я ас. цма́кай цма́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цма́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цма́кнуць

‘утварыць губамі гук, падобны гуку ўсмоктвання (без прамога дапаўнення: цмакнуць языком); пацалаваць каго-небудзь, што-небудзь; смактануць (цыбук, люлюку і пад.)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цма́кну цма́кнем
2-я ас. цма́кнеш цма́кнеце
3-я ас. цма́кне цма́кнуць
Прошлы час
м. цма́кнуў цма́кнулі
ж. цма́кнула
н. цма́кнула
Загадны лад
2-я ас. цма́кні цма́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час цма́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

цме́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цме́н
Р. цме́ну
Д. цме́ну
В. цме́н
Т. цме́нам
М. цме́не

Крыніцы: piskunou2012.

Цме́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Цме́нь
Р. Цме́ні
Д. Цме́ні
В. Цме́нь
Т. Цме́нню
М. Цме́ні