Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

прыцьме́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыцьме́е прыцьме́юць
Прошлы час
м. прыцьме́ў прыцьме́лі
ж. прыцьме́ла
н. прыцьме́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыцьмё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыцьмё́ны прыцьмё́ная прыцьмё́нае прыцьмё́ныя
Р. прыцьмё́нага прыцьмё́най
прыцьмё́нае
прыцьмё́нага прыцьмё́ных
Д. прыцьмё́наму прыцьмё́най прыцьмё́наму прыцьмё́ным
В. прыцьмё́ны (неадуш.)
прыцьмё́нага (адуш.)
прыцьмё́ную прыцьмё́нае прыцьмё́ныя (неадуш.)
прыцьмё́ных (адуш.)
Т. прыцьмё́ным прыцьмё́най
прыцьмё́наю
прыцьмё́ным прыцьмё́нымі
М. прыцьмё́ным прыцьмё́най прыцьмё́ным прыцьмё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

прыцьмі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыцьмі́цца прыцьмя́цца
Прошлы час
м. прыцьмі́ўся прыцьмі́ліся
ж. прыцьмі́лася
н. прыцьмі́лася

Крыніцы: piskunou2012.

прыцьмі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцьмлю́ прыцьмі́м
2-я ас. прыцьмі́ш прыцьміце́
3-я ас. прыцьмі́ць прыцьмя́ць
Прошлы час
м. прыцьмі́ў прыцьмі́лі
ж. прыцьмі́ла
н. прыцьмі́ла
Загадны лад
2-я ас. прыцьмі́ прыцьмі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцьмі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыцьмя́ніць

‘зрабіць каго-небудзь, што-небудзь крыху больш цьмяным’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцьмя́ню прыцьмя́нім
2-я ас. прыцьмя́ніш прыцьмя́ніце
3-я ас. прыцьмя́ніць прыцьмя́няць
Прошлы час
м. прыцьмя́ніў прыцьмя́нілі
ж. прыцьмя́ніла
н. прыцьмя́ніла
Загадны лад
2-я ас. прыцьмя́нь прыцьмя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцьмя́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прыцэ́л

‘дзеянне; мэта’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыцэ́л
Р. прыцэ́лу
Д. прыцэ́лу
В. прыцэ́л
Т. прыцэ́лам
М. прыцэ́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыцэ́л

‘прыстасаванне ў агнястрэльнай зброі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыцэ́л прыцэ́лы
Р. прыцэ́ла прыцэ́лаў
Д. прыцэ́лу прыцэ́лам
В. прыцэ́л прыцэ́лы
Т. прыцэ́лам прыцэ́ламі
М. прыцэ́ле прыцэ́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыцэ́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыцэ́лены прыцэ́леная прыцэ́ленае прыцэ́леныя
Р. прыцэ́ленага прыцэ́ленай
прыцэ́ленае
прыцэ́ленага прыцэ́леных
Д. прыцэ́ленаму прыцэ́ленай прыцэ́ленаму прыцэ́леным
В. прыцэ́лены (неадуш.)
прыцэ́ленага (адуш.)
прыцэ́леную прыцэ́ленае прыцэ́леныя (неадуш.)
прыцэ́леных (адуш.)
Т. прыцэ́леным прыцэ́ленай
прыцэ́ленаю
прыцэ́леным прыцэ́ленымі
М. прыцэ́леным прыцэ́ленай прыцэ́леным прыцэ́леных

Крыніцы: piskunou2012.

прыцэ́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыцэ́лены прыцэ́леная прыцэ́ленае прыцэ́леныя
Р. прыцэ́ленага прыцэ́ленай
прыцэ́ленае
прыцэ́ленага прыцэ́леных
Д. прыцэ́ленаму прыцэ́ленай прыцэ́ленаму прыцэ́леным
В. прыцэ́лены (неадуш.)
прыцэ́ленага (адуш.)
прыцэ́леную прыцэ́ленае прыцэ́леныя (неадуш.)
прыцэ́леных (адуш.)
Т. прыцэ́леным прыцэ́ленай
прыцэ́ленаю
прыцэ́леным прыцэ́ленымі
М. прыцэ́леным прыцэ́ленай прыцэ́леным прыцэ́леных

Крыніцы: piskunou2012.

прыцэ́ліцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцэ́люся прыцэ́лімся
2-я ас. прыцэ́лішся прыцэ́ліцеся
3-я ас. прыцэ́ліцца прыцэ́ляцца
Прошлы час
м. прыцэ́ліўся прыцэ́ліліся
ж. прыцэ́лілася
н. прыцэ́лілася
Загадны лад
2-я ас. прыцэ́лься прыцэ́льцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцэ́ліўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.