прыцьмі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыцьмі́цца прыцьмя́цца
Прошлы час
м. прыцьмі́ўся прыцьмі́ліся
ж. прыцьмі́лася
н. прыцьмі́лася

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)