прыцьмі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцьмлю́ прыцьмі́м
2-я ас. прыцьмі́ш прыцьміце́
3-я ас. прыцьмі́ць прыцьмя́ць
Прошлы час
м. прыцьмі́ў прыцьмі́лі
ж. прыцьмі́ла
н. прыцьмі́ла
Загадны лад
2-я ас. прыцьмі́ прыцьмі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцьмі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)