вальта́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вальта́метр |
вальта́метры |
| Р. |
вальта́метра |
вальта́метраў |
| Д. |
вальта́метру |
вальта́метрам |
| В. |
вальта́метр |
вальта́метры |
| Т. |
вальта́метрам |
вальта́метрамі |
| М. |
вальта́метры |
вальта́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
вальтану́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вальтану́ся |
вальтанё́мся |
| 2-я ас. |
вальтане́шся |
вальтаняце́ся |
| 3-я ас. |
вальтане́цца |
вальтану́цца |
| Прошлы час |
| м. |
вальтану́ўся |
вальтану́ліся |
| ж. |
вальтану́лася |
| н. |
вальтану́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вальтані́ся |
вальтані́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вальтану́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ва́льтар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ва́льтар |
ва́льтары |
| Р. |
ва́льтара |
ва́льтараў |
| Д. |
ва́льтару |
ва́льтарам |
| В. |
ва́льтар |
ва́льтары |
| Т. |
ва́льтарам |
ва́льтарамі |
| М. |
ва́льтары |
ва́льтарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ва́льтар
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Ва́льтар |
Ва́льтары |
| Р. |
Ва́льтара |
Ва́льтараў |
| Д. |
Ва́льтару |
Ва́льтарам |
| В. |
Ва́льтара |
Ва́льтараў |
| Т. |
Ва́льтарам |
Ва́льтарамі |
| М. |
Ва́льтару |
Ва́льтарах |
вальтме́тр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вальтме́тр |
вальтме́тры |
| Р. |
вальтме́тра |
вальтме́траў |
| Д. |
вальтме́тру |
вальтме́трам |
| В. |
вальтме́тр |
вальтме́тры |
| Т. |
вальтме́трам |
вальтме́трамі |
| М. |
вальтме́тры |
вальтме́трах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вальты́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вальты́ж |
| Р. |
вальты́жу |
| Д. |
вальты́жу |
| В. |
вальты́ж |
| Т. |
вальты́жам |
| М. |
вальты́жы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вальтыжо́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вальтыжо́р |
вальтыжо́ры |
| Р. |
вальтыжо́ра |
вальтыжо́раў |
| Д. |
вальтыжо́ру |
вальтыжо́рам |
| В. |
вальтыжо́ра |
вальтыжо́раў |
| Т. |
вальтыжо́рам |
вальтыжо́рамі |
| М. |
вальтыжо́ру |
вальтыжо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вальтыжо́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вальтыжо́рка |
вальтыжо́ркі |
| Р. |
вальтыжо́ркі |
вальтыжо́рак |
| Д. |
вальтыжо́рцы |
вальтыжо́ркам |
| В. |
вальтыжо́рку |
вальтыжо́рак |
| Т. |
вальтыжо́ркай вальтыжо́ркаю |
вальтыжо́ркамі |
| М. |
вальтыжо́рцы |
вальтыжо́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.