Verbum

анлайнавы слоўнік

шыко́зна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
шыко́зна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

шыко́знасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

шыко́зны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шыко́зны	шыко́зная	шыко́знае	шыко́зныя
Р.	шыко́знага	шыко́знай шыко́знае	шыко́знага	шыко́зных
Д.	шыко́знаму	шыко́знай	шыко́знаму	шыко́зным
В.	шыко́зны (неадуш.) шыко́знага (адуш.)	шыко́зную	шыко́знае	шыко́зныя (неадуш.) шыко́зных (адуш.)
Т.	шыко́зным	шыко́знай шыко́знаю	шыко́зным	шыко́знымі
М.	шыко́зным	шыко́знай	шыко́зным	шыко́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

шыко́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
шыко́ўна	шыко́ўней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

шыко́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шыко́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шыко́ўны	шыко́ўная	шыко́ўнае	шыко́ўныя
Р.	шыко́ўнага	шыко́ўнай шыко́ўнае	шыко́ўнага	шыко́ўных
Д.	шыко́ўнаму	шыко́ўнай	шыко́ўнаму	шыко́ўным
В.	шыко́ўны (неадуш.) шыко́ўнага (адуш.)	шыко́ўную	шыко́ўнае	шыко́ўныя (неадуш.) шыко́ўных (адуш.)
Т.	шыко́ўным	шыко́ўнай шыко́ўнаю	шыко́ўным	шыко́ўнымі
М.	шыко́ўным	шыко́ўнай	шыко́ўным	шыко́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шыкуці́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

шы́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шы́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Шылава́тае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне