Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
гжзйклмнпрстфхцчшя

чынапакло́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чынапакло́нства
Р. чынапакло́нства
Д. чынапакло́нству
В. чынапакло́нства
Т. чынапакло́нствам
М. чынапакло́нстве

Крыніцы: piskunou2012.

чына́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чына́ра чына́ры
Р. чына́ры чына́р
Д. чына́ры чына́рам
В. чына́ру чына́ры
Т. чына́рай
чына́раю		 чына́рамі
М. чына́ры чына́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чына́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чына́равы чына́равая чына́равае чына́равыя
Р. чына́равага чына́равай
чына́равае		 чына́равага чына́равых
Д. чына́раваму чына́равай чына́раваму чына́равым
В. чына́равы (неадуш.)
чына́равага (адуш.)		 чына́равую чына́равае чына́равыя (неадуш.)
чына́равых (адуш.)
Т. чына́равым чына́равай
чына́раваю		 чына́равым чына́равымі
М. чына́равым чына́равай чына́равым чына́равых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чына́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чына́рка чына́ркі
Р. чына́ркі чына́рак
Д. чына́рцы чына́ркам
В. чына́рку чына́ркі
Т. чына́ркай
чына́ркаю		 чына́ркамі
М. чына́рцы чына́рках

Крыніцы: piskunou2012.

чынашанава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чынашанава́нне
Р. чынашанава́ння
Д. чынашанава́нню
В. чынашанава́нне
Т. чынашанава́ннем
М. чынашанава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Чынгі́з

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Чынгі́з Чынгі́зы
Р. Чынгі́за Чынгі́заў
Д. Чынгі́зу Чынгі́зам
В. Чынгі́за Чынгі́заў
Т. Чынгі́зам Чынгі́замі
М. Чынгі́зе Чынгі́зах

Чынгізха́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чынгізха́н
Р. Чынгізха́на
Д. Чынгізха́ну
В. Чынгізха́на
Т. Чынгізха́нам
М. Чынгізха́не

чынгісха́наўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чынгісха́наўскі чынгісха́наўская чынгісха́наўскае чынгісха́наўскія
Р. чынгісха́наўскага чынгісха́наўскай
чынгісха́наўскае		 чынгісха́наўскага чынгісха́наўскіх
Д. чынгісха́наўскаму чынгісха́наўскай чынгісха́наўскаму чынгісха́наўскім
В. чынгісха́наўскі (неадуш.)
чынгісха́наўскага (адуш.)		 чынгісха́наўскую чынгісха́наўскае чынгісха́наўскія (неадуш.)
чынгісха́наўскіх (адуш.)
Т. чынгісха́наўскім чынгісха́наўскай
чынгісха́наўскаю		 чынгісха́наўскім чынгісха́наўскімі
М. чынгісха́наўскім чынгісха́наўскай чынгісха́наўскім чынгісха́наўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

чыне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чыне́нне
Р. чыне́ння
Д. чыне́нню
В. чыне́нне
Т. чыне́ннем
М. чыне́нні

Крыніцы: piskunou2012.

чы́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́нены чы́неная чы́ненае чы́неныя
Р. чы́ненага чы́ненай
чы́ненае		 чы́ненага чы́неных
Д. чы́ненаму чы́ненай чы́ненаму чы́неным
В. чы́нены (неадуш.)
чы́ненага (адуш.)		 чы́неную чы́ненае чы́неныя (неадуш.)
чы́неных (адуш.)
Т. чы́неным чы́ненай
чы́ненаю		 чы́неным чы́ненымі
М. чы́неным чы́ненай чы́неным чы́неных

Крыніцы: piskunou2012.