Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Ху́тар-Баро́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Ху́тар-Баро́к
Р.	Ху́тар-Барка́
Д.	Ху́тар-Барку́
В.	Ху́тар-Баро́к
Т.	Ху́тар-Барко́м
М.	Ху́тар-Барку́

ху́тацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	ху́таюся	ху́таемся
2-я ас.	ху́таешся	ху́таецеся
3-я ас.	ху́таецца	ху́таюцца
Прошлы час
м.	ху́таўся	ху́таліся
ж.	ху́талася
н.	ху́талася
Загадны лад
2-я ас.	ху́тайся	ху́тайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час	ху́таючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ху́таць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	ху́таю	ху́таем
2-я ас.	ху́таеш	ху́таеце
3-я ас.	ху́тае	ху́таюць
Прошлы час
м.	ху́таў	ху́талі
ж.	ху́тала
н.	ху́тала
Загадны лад
2-я ас.	ху́тай	ху́тайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	ху́таючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ху́тка

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
ху́тка	хутчэ́й	найхутчэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

хуткаадкрыва́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хуткаадкрыва́льны	хуткаадкрыва́льная	хуткаадкрыва́льнае	хуткаадкрыва́льныя
Р.	хуткаадкрыва́льнага	хуткаадкрыва́льнай хуткаадкрыва́льнае	хуткаадкрыва́льнага	хуткаадкрыва́льных
Д.	хуткаадкрыва́льнаму	хуткаадкрыва́льнай	хуткаадкрыва́льнаму	хуткаадкрыва́льным
В.	хуткаадкрыва́льны (неадуш.) хуткаадкрыва́льнага (адуш.)	хуткаадкрыва́льную	хуткаадкрыва́льнае	хуткаадкрыва́льныя (неадуш.) хуткаадкрыва́льных (адуш.)
Т.	хуткаадкрыва́льным	хуткаадкрыва́льнай хуткаадкрыва́льнаю	хуткаадкрыва́льным	хуткаадкрыва́льнымі
М.	хуткаадкрыва́льным	хуткаадкрыва́льнай	хуткаадкрыва́льным	хуткаадкрыва́льных

Крыніцы: piskunou2012.

хуткаакупны́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хуткаакупны́	хуткаакупна́я	хуткаакупно́е	хуткаакупны́я
Р.	хуткаакупно́га	хуткаакупно́й хуткаакупно́е	хуткаакупно́га	хуткаакупны́х
Д.	хуткаакупно́му	хуткаакупно́й	хуткаакупно́му	хуткаакупны́м
В.	хуткаакупны́ (неадуш.) хуткаакупно́га (адуш.)	хуткаакупну́ю	хуткаакупно́е	хуткаакупны́я (неадуш.) хуткаакупны́х (адуш.)
Т.	хуткаакупны́м	хуткаакупно́й хуткаакупно́ю	хуткаакупны́м	хуткаакупны́мі
М.	хуткаакупны́м	хуткаакупно́й	хуткаакупны́м	хуткаакупны́х

Крыніцы: piskunou2012.

хуткаалю́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хуткаалю́рны	хуткаалю́рная	хуткаалю́рнае	хуткаалю́рныя
Р.	хуткаалю́рнага	хуткаалю́рнай хуткаалю́рнае	хуткаалю́рнага	хуткаалю́рных
Д.	хуткаалю́рнаму	хуткаалю́рнай	хуткаалю́рнаму	хуткаалю́рным
В.	хуткаалю́рны (неадуш.) хуткаалю́рнага (адуш.)	хуткаалю́рную	хуткаалю́рнае	хуткаалю́рныя (неадуш.) хуткаалю́рных (адуш.)
Т.	хуткаалю́рным	хуткаалю́рнай хуткаалю́рнаю	хуткаалю́рным	хуткаалю́рнымі
М.	хуткаалю́рным	хуткаалю́рнай	хуткаалю́рным	хуткаалю́рных

Крыніцы: piskunou2012.

хуткаапускны́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хуткаапускны́	хуткаапускна́я	хуткаапускно́е	хуткаапускны́я
Р.	хуткаапускно́га	хуткаапускно́й хуткаапускно́е	хуткаапускно́га	хуткаапускны́х
Д.	хуткаапускно́му	хуткаапускно́й	хуткаапускно́му	хуткаапускны́м
В.	хуткаапускны́ (неадуш.) хуткаапускно́га (адуш.)	хуткаапускну́ю	хуткаапускно́е	хуткаапускны́я (неадуш.) хуткаапускны́х (адуш.)
Т.	хуткаапускны́м	хуткаапускно́й хуткаапускно́ю	хуткаапускны́м	хуткаапускны́мі
М.	хуткаапускны́м	хуткаапускно́й	хуткаапускны́м	хуткаапускны́х

Крыніцы: piskunou2012.

хуткаацвердзява́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хуткаацвердзява́льны	хуткаацвердзява́льная	хуткаацвердзява́льнае	хуткаацвердзява́льныя
Р.	хуткаацвердзява́льнага	хуткаацвердзява́льнай хуткаацвердзява́льнае	хуткаацвердзява́льнага	хуткаацвердзява́льных
Д.	хуткаацвердзява́льнаму	хуткаацвердзява́льнай	хуткаацвердзява́льнаму	хуткаацвердзява́льным
В.	хуткаацвердзява́льны (неадуш.) хуткаацвердзява́льнага (адуш.)	хуткаацвердзява́льную	хуткаацвердзява́льнае	хуткаацвердзява́льныя (неадуш.) хуткаацвердзява́льных (адуш.)
Т.	хуткаацвердзява́льным	хуткаацвердзява́льнай хуткаацвердзява́льнаю	хуткаацвердзява́льным	хуткаацвердзява́льнымі
М.	хуткаацвердзява́льным	хуткаацвердзява́льнай	хуткаацвердзява́льным	хуткаацвердзява́льных

Крыніцы: piskunou2012.

хуткаацвярджа́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хуткаацвярджа́льны	хуткаацвярджа́льная	хуткаацвярджа́льнае	хуткаацвярджа́льныя
Р.	хуткаацвярджа́льнага	хуткаацвярджа́льнай хуткаацвярджа́льнае	хуткаацвярджа́льнага	хуткаацвярджа́льных
Д.	хуткаацвярджа́льнаму	хуткаацвярджа́льнай	хуткаацвярджа́льнаму	хуткаацвярджа́льным
В.	хуткаацвярджа́льны (неадуш.) хуткаацвярджа́льнага (адуш.)	хуткаацвярджа́льную	хуткаацвярджа́льнае	хуткаацвярджа́льныя (неадуш.) хуткаацвярджа́льных (адуш.)
Т.	хуткаацвярджа́льным	хуткаацвярджа́льнай хуткаацвярджа́льнаю	хуткаацвярджа́льным	хуткаацвярджа́льнымі
М.	хуткаацвярджа́льным	хуткаацвярджа́льнай	хуткаацвярджа́льным	хуткаацвярджа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)