хуткаацвердзява́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хуткаацвердзява́льны хуткаацвердзява́льная хуткаацвердзява́льнае хуткаацвердзява́льныя
Р. хуткаацвердзява́льнага хуткаацвердзява́льнай
хуткаацвердзява́льнае		 хуткаацвердзява́льнага хуткаацвердзява́льных
Д. хуткаацвердзява́льнаму хуткаацвердзява́льнай хуткаацвердзява́льнаму хуткаацвердзява́льным
В. хуткаацвердзява́льны (неадуш.)
хуткаацвердзява́льнага (адуш.)		 хуткаацвердзява́льную хуткаацвердзява́льнае хуткаацвердзява́льныя (неадуш.)
хуткаацвердзява́льных (адуш.)
Т. хуткаацвердзява́льным хуткаацвердзява́льнай
хуткаацвердзява́льнаю		 хуткаацвердзява́льным хуткаацвердзява́льнымі
М. хуткаацвердзява́льным хуткаацвердзява́льнай хуткаацвердзява́льным хуткаацвердзява́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)