Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
аоуыэ

храно́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. храно́вы храно́вая храно́вае храно́выя
Р. храно́вага храно́вай
храно́вае		 храно́вага храно́вых
Д. храно́ваму храно́вай храно́ваму храно́вым
В. храно́вы (неадуш.)
храно́вага (адуш.)		 храно́вую храно́вае храно́выя (неадуш.)
храно́вых (адуш.)
Т. храно́вым храно́вай
храно́ваю		 храно́вым храно́вымі
М. храно́вым храно́вай храно́вым храно́вых

Крыніцы: piskunou2012.

храно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. храно́вы храно́вая храно́вае храно́выя
Р. храно́вага храно́вай
храно́вае		 храно́вага храно́вых
Д. храно́ваму храно́вай храно́ваму храно́вым
В. храно́вы (неадуш.)
храно́вага (адуш.)		 храно́вую храно́вае храно́выя (неадуш.)
храно́вых (адуш.)
Т. храно́вым храно́вай
храно́ваю		 храно́вым храно́вымі
М. храно́вым храно́вай храно́вым храно́вых

Крыніцы: piskunou2012.

храно́граф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. храно́граф храно́графы
Р. храно́графа храно́графаў
Д. храно́графу храно́графам
В. храно́граф храно́графы
Т. храно́графам храно́графамі
М. храно́графе храно́графах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

храно́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. храно́лаг храно́лагі
Р. храно́лага храно́лагаў
Д. храно́лагу храно́лагам
В. храно́лага храно́лагаў
Т. храно́лагам храно́лагамі
М. храно́лагу храно́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

храно́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. храно́метр храно́метры
Р. храно́метра храно́метраў
Д. храно́метру храно́метрам
В. храно́метр храно́метры
Т. храно́метрам храно́метрамі
М. храно́метры храно́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хра́п

‘упор для спынення частак механізма, якія рухаюцца’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хра́п хра́пы
Р. хра́па хра́паў
Д. хра́пу хра́пам
В. хра́п хра́пы
Т. хра́пам хра́памі
М. хра́пе хра́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

хра́п

‘хрыплыя гукі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хра́п
Р. хра́пу
Д. хра́пу
В. хра́п
Т. хра́пам
М. хра́пе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

хра́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хра́па хра́пы
Р. хра́пы хра́п
Д. хра́пе хра́пам
В. хра́пу хра́пы
Т. хра́пай
хра́паю		 хра́памі
М. хра́пе хра́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

храпаві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. храпаві́к храпавікі́
Р. храпавіка́ храпавіко́ў
Д. храпавіку́ храпавіка́м
В. храпаві́к храпавікі́
Т. храпавіко́м храпавіка́мі
М. храпавіку́ храпавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

храпаві́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. храпаві́сты храпаві́стая храпаві́стае храпаві́стыя
Р. храпаві́стага храпаві́стай
храпаві́стае		 храпаві́стага храпаві́стых
Д. храпаві́стаму храпаві́стай храпаві́стаму храпаві́стым
В. храпаві́сты (неадуш.)
храпаві́стага (адуш.)		 храпаві́стую храпаві́стае храпаві́стыя (неадуш.)
храпаві́стых (адуш.)
Т. храпаві́стым храпаві́стай
храпаві́стаю		 храпаві́стым храпаві́стымі
М. храпаві́стым храпаві́стай храпаві́стым храпаві́стых

Крыніцы: piskunou2012.