хра́п
‘упор для спынення частак механізма, якія рухаюцца’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хра́п | хра́пы | |
| хра́па | хра́паў | |
| хра́пу | хра́пам | |
| хра́п | хра́пы | |
| хра́пам | хра́памі | |
| хра́пе | хра́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)