сінерге́тык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сінерге́тык |
сінерге́тыкі |
Р. |
сінерге́тыку |
сінерге́тыкаў |
Д. |
сінерге́тыку |
сінерге́тыкам |
В. |
сінерге́тык |
сінерге́тыкі |
Т. |
сінерге́тыкам |
сінерге́тыкамі |
М. |
сінерге́тыку |
сінерге́тыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сінерге́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінерге́тыка |
Р. |
сінерге́тыкі |
Д. |
сінерге́тыцы |
В. |
сінерге́тыку |
Т. |
сінерге́тыкай сінерге́тыкаю |
М. |
сінерге́тыцы |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
сінергеты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сінергеты́чны |
сінергеты́чная |
сінергеты́чнае |
сінергеты́чныя |
Р. |
сінергеты́чнага |
сінергеты́чнай сінергеты́чнае |
сінергеты́чнага |
сінергеты́чных |
Д. |
сінергеты́чнаму |
сінергеты́чнай |
сінергеты́чнаму |
сінергеты́чным |
В. |
сінергеты́чны (неадуш.) сінергеты́чнага (адуш.) |
сінергеты́чную |
сінергеты́чнае |
сінергеты́чныя (неадуш.) сінергеты́чных (адуш.) |
Т. |
сінергеты́чным |
сінергеты́чнай сінергеты́чнаю |
сінергеты́чным |
сінергеты́чнымі |
М. |
сінергеты́чным |
сінергеты́чнай |
сінергеты́чным |
сінергеты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
сінергі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінергі́зм |
Р. |
сінергі́зму |
Д. |
сінергі́зму |
В. |
сінергі́зм |
Т. |
сінергі́змам |
М. |
сінергі́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
сінергі́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сінергі́ст |
сінергі́сты |
Р. |
сінергі́ста |
сінергі́стаў |
Д. |
сінергі́сту |
сінергі́стам |
В. |
сінергі́ст |
сінергі́сты |
Т. |
сінергі́стам |
сінергі́стамі |
М. |
сінергі́сце |
сінергі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сінергі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінергі́я |
Р. |
сінергі́і |
Д. |
сінергі́і |
В. |
сінергі́ю |
Т. |
сінергі́яй сінергі́яю |
М. |
сінергі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
сінеро́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінеро́д |
Р. |
сінеро́ду |
Д. |
сінеро́ду |
В. |
сінеро́д |
Т. |
сінеро́дам |
М. |
сінеро́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сінеро́дзісты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сінеро́дзісты |
сінеро́дзістая |
сінеро́дзістае |
сінеро́дзістыя |
Р. |
сінеро́дзістага |
сінеро́дзістай сінеро́дзістае |
сінеро́дзістага |
сінеро́дзістых |
Д. |
сінеро́дзістаму |
сінеро́дзістай |
сінеро́дзістаму |
сінеро́дзістым |
В. |
сінеро́дзісты (неадуш.) сінеро́дзістага (адуш.) |
сінеро́дзістую |
сінеро́дзістае |
сінеро́дзістыя (неадуш.) сінеро́дзістых (адуш.) |
Т. |
сінеро́дзістым |
сінеро́дзістай сінеро́дзістаю |
сінеро́дзістым |
сінеро́дзістымі |
М. |
сінеро́дзістым |
сінеро́дзістай |
сінеро́дзістым |
сінеро́дзістых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
сінеро́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сінеро́дны |
сінеро́дная |
сінеро́днае |
сінеро́дныя |
Р. |
сінеро́днага |
сінеро́днай сінеро́днае |
сінеро́днага |
сінеро́дных |
Д. |
сінеро́днаму |
сінеро́днай |
сінеро́днаму |
сінеро́дным |
В. |
сінеро́дны (неадуш.) сінеро́днага (адуш.) |
сінеро́дную |
сінеро́днае |
сінеро́дныя (неадуш.) сінеро́дных (адуш.) |
Т. |
сінеро́дным |
сінеро́днай сінеро́днаю |
сінеро́дным |
сінеро́днымі |
М. |
сінеро́дным |
сінеро́днай |
сінеро́дным |
сінеро́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.