сашчэ́плены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сашчэ́плены |
сашчэ́пленая |
сашчэ́пленае |
сашчэ́пленыя |
Р. |
сашчэ́пленага |
сашчэ́пленай сашчэ́пленае |
сашчэ́пленага |
сашчэ́пленых |
Д. |
сашчэ́пленаму |
сашчэ́пленай |
сашчэ́пленаму |
сашчэ́пленым |
В. |
сашчэ́плены (неадуш.) сашчэ́пленага (адуш.) |
сашчэ́пленую |
сашчэ́пленае |
сашчэ́пленыя (неадуш.) сашчэ́пленых (адуш.) |
Т. |
сашчэ́пленым |
сашчэ́пленай сашчэ́пленаю |
сашчэ́пленым |
сашчэ́пленымі |
М. |
сашчэ́пленым |
сашчэ́пленай |
сашчэ́пленым |
сашчэ́пленых |
Кароткая форма: сашчэ́плена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сашчэ́пліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сашчэ́пліванне |
Р. |
сашчэ́плівання |
Д. |
сашчэ́пліванню |
В. |
сашчэ́пліванне |
Т. |
сашчэ́пліваннем |
М. |
сашчэ́пліванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сашчэ́плівацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сашчэ́пліваецца |
сашчэ́пліваюцца |
Прошлы час |
м. |
сашчэ́пліваўся |
сашчэ́пліваліся |
ж. |
сашчэ́плівалася |
н. |
сашчэ́плівалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сашчэ́пліваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сашчэ́пліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сашчэ́пліваю |
сашчэ́пліваем |
2-я ас. |
сашчэ́пліваеш |
сашчэ́пліваеце |
3-я ас. |
сашчэ́плівае |
сашчэ́пліваюць |
Прошлы час |
м. |
сашчэ́пліваў |
сашчэ́плівалі |
ж. |
сашчэ́плівала |
н. |
сашчэ́плівала |
Загадны лад |
2-я ас. |
сашчэ́плівай |
сашчэ́плівайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сашчэ́пліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Сашы́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сашы́ца |
Р. |
Сашы́цы |
Д. |
Сашы́цы |
В. |
Сашы́цу |
Т. |
Сашы́цай Сашы́цаю |
М. |
Сашы́цы |
сашэ́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
сашэ́ |
сашэ́ |
Р. |
сашэ́ |
сашэ́ |
Д. |
сашэ́ |
сашэ́ |
В. |
сашэ́ |
сашэ́ |
Т. |
сашэ́ |
сашэ́ |
М. |
сашэ́ |
сашэ́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сашэ́сце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сашэ́сце |
Р. |
сашэ́сця |
Д. |
сашэ́сцю |
В. |
сашэ́сце |
Т. |
сашэ́сцем |
М. |
сашэ́сці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.