сарбава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сарбава́ны |
сарбава́ная |
сарбава́нае |
сарбава́ныя |
Р. |
сарбава́нага |
сарбава́най сарбава́нае |
сарбава́нага |
сарбава́ных |
Д. |
сарбава́наму |
сарбава́най |
сарбава́наму |
сарбава́ным |
В. |
сарбава́ны (неадуш.) сарбава́нага (адуш.) |
сарбава́ную |
сарбава́нае |
сарбава́ныя (неадуш.) сарбава́ных (адуш.) |
Т. |
сарбава́ным |
сарбава́най сарбава́наю |
сарбава́ным |
сарбава́нымі |
М. |
сарбава́ным |
сарбава́най |
сарбава́ным |
сарбава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сарбава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сарбу́ецца |
сарбу́юцца |
Прошлы час |
м. |
сарбава́ўся |
сарбава́ліся |
ж. |
сарбава́лася |
н. |
сарбава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сарбу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сарбава́ць
‘паглынаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сарбу́е |
сарбу́юць |
Прошлы час |
м. |
сарбава́ў |
сарбава́лі |
ж. |
сарбава́ла |
н. |
сарбава́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сарбу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сарба́рыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сарба́рыя |
сарба́рыі |
Р. |
сарба́рыі |
сарба́рый |
Д. |
сарба́рыі |
сарба́рыям |
В. |
сарба́рыю |
сарба́рыі |
Т. |
сарба́рыяй сарба́рыяю |
сарба́рыямі |
М. |
сарба́рыі |
сарба́рыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
сарбе́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сарбе́нт |
сарбе́нты |
Р. |
сарбе́нту |
сарбе́нтаў |
Д. |
сарбе́нту |
сарбе́нтам |
В. |
сарбе́нт |
сарбе́нты |
Т. |
сарбе́нтам |
сарбе́нтамі |
М. |
сарбе́нце |
сарбе́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сарбі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сарбі́т |
Р. |
сарбі́ту |
Д. |
сарбі́ту |
В. |
сарбі́т |
Т. |
сарбі́там |
М. |
сарбі́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сарбі́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сарбі́тны |
сарбі́тная |
сарбі́тнае |
сарбі́тныя |
Р. |
сарбі́тнага |
сарбі́тнай сарбі́тнае |
сарбі́тнага |
сарбі́тных |
Д. |
сарбі́тнаму |
сарбі́тнай |
сарбі́тнаму |
сарбі́тным |
В. |
сарбі́тны (неадуш.) сарбі́тнага (адуш.) |
сарбі́тную |
сарбі́тнае |
сарбі́тныя (неадуш.) сарбі́тных (адуш.) |
Т. |
сарбі́тным |
сарбі́тнай сарбі́тнаю |
сарбі́тным |
сарбі́тнымі |
М. |
сарбі́тным |
сарбі́тнай |
сарбі́тным |
сарбі́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
сарбітыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сарбітыза́цыя |
Р. |
сарбітыза́цыі |
Д. |
сарбітыза́цыі |
В. |
сарбітыза́цыю |
Т. |
сарбітыза́цыяй сарбітыза́цыяю |
М. |
сарбітыза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.