Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

прыбадзё́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыбадзё́руся прыбадзё́рымся
2-я ас. прыбадзё́рышся прыбадзё́рыцеся
3-я ас. прыбадзё́рыцца прыбадзё́рацца
Прошлы час
м. прыбадзё́рыўся прыбадзё́рыліся
ж. прыбадзё́рылася
н. прыбадзё́рылася
Загадны лад
2-я ас. прыбадзё́рся прыбадзё́рцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыбадзё́рыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

прыбадзя́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыбадзя́юся прыбадзя́емся
2-я ас. прыбадзя́ешся прыбадзя́ецеся
3-я ас. прыбадзя́ецца прыбадзя́юцца
Прошлы час
м. прыбадзя́ўся прыбадзя́ліся
ж. прыбадзя́лася
н. прыбадзя́лася
Загадны лад
2-я ас. прыбадзя́йся прыбадзя́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыбадзя́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

прыбайдо́сіць

‘прыбіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыбайдо́шу прыбайдо́сім
2-я ас. прыбайдо́сіш прыбайдо́сіце
3-я ас. прыбайдо́сіць прыбайдо́сяць
Прошлы час
м. прыбайдо́сіў прыбайдо́сілі
ж. прыбайдо́сіла
н. прыбайдо́сіла
Загадны лад
2-я ас. прыбайдо́сь прыбайдо́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыбайдо́сіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прыбайка́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбайка́льскі прыбайка́льская прыбайка́льскае прыбайка́льскія
Р. прыбайка́льскага прыбайка́льскай
прыбайка́льскае
прыбайка́льскага прыбайка́льскіх
Д. прыбайка́льскаму прыбайка́льскай прыбайка́льскаму прыбайка́льскім
В. прыбайка́льскі (неадуш.)
прыбайка́льскага (адуш.)
прыбайка́льскую прыбайка́льскае прыбайка́льскія (неадуш.)
прыбайка́льскіх (адуш.)
Т. прыбайка́льскім прыбайка́льскай
прыбайка́льскаю
прыбайка́льскім прыбайка́льскімі
М. прыбайка́льскім прыбайка́льскай прыбайка́льскім прыбайка́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Пры́балавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пры́балавічы
Р. Пры́балавіч
Пры́балавічаў
Д. Пры́балавічам
В. Пры́балавічы
Т. Пры́балавічамі
М. Пры́балавічах

прыбало́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбало́тны прыбало́тная прыбало́тнае прыбало́тныя
Р. прыбало́тнага прыбало́тнай
прыбало́тнае
прыбало́тнага прыбало́тных
Д. прыбало́тнаму прыбало́тнай прыбало́тнаму прыбало́тным
В. прыбало́тны (неадуш.)
прыбало́тнага (адуш.)
прыбало́тную прыбало́тнае прыбало́тныя (неадуш.)
прыбало́тных (адуш.)
Т. прыбало́тным прыбало́тнай
прыбало́тнаю
прыбало́тным прыбало́тнымі
М. прыбало́тным прыбало́тнай прыбало́тным прыбало́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прыбало́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбало́чаны прыбало́чаная прыбало́чанае прыбало́чаныя
Р. прыбало́чанага прыбало́чанай
прыбало́чанае
прыбало́чанага прыбало́чаных
Д. прыбало́чанаму прыбало́чанай прыбало́чанаму прыбало́чаным
В. прыбало́чаны (неадуш.)
прыбало́чанага (адуш.)
прыбало́чаную прыбало́чанае прыбало́чаныя (неадуш.)
прыбало́чаных (адуш.)
Т. прыбало́чаным прыбало́чанай
прыбало́чанаю
прыбало́чаным прыбало́чанымі
М. прыбало́чаным прыбало́чанай прыбало́чаным прыбало́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прыбало́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбало́чаны прыбало́чаная прыбало́чанае прыбало́чаныя
Р. прыбало́чанага прыбало́чанай
прыбало́чанае
прыбало́чанага прыбало́чаных
Д. прыбало́чанаму прыбало́чанай прыбало́чанаму прыбало́чаным
В. прыбало́чаны (неадуш.)
прыбало́чанага (адуш.)
прыбало́чаную прыбало́чанае прыбало́чаныя (неадуш.)
прыбало́чаных (адуш.)
Т. прыбало́чаным прыбало́чанай
прыбало́чанаю
прыбало́чаным прыбало́чанымі
М. прыбало́чаным прыбало́чанай прыбало́чаным прыбало́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прыбало́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбало́чаны прыбало́чаная прыбало́чанае прыбало́чаныя
Р. прыбало́чанага прыбало́чанай
прыбало́чанае
прыбало́чанага прыбало́чаных
Д. прыбало́чанаму прыбало́чанай прыбало́чанаму прыбало́чаным
В. прыбало́чаны (неадуш.)
прыбало́чанага (адуш.)
прыбало́чаную прыбало́чанае прыбало́чаныя (неадуш.)
прыбало́чаных (адуш.)
Т. прыбало́чаным прыбало́чанай
прыбало́чанаю
прыбало́чаным прыбало́чанымі
М. прыбало́чаным прыбало́чанай прыбало́чаным прыбало́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прыба́лтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыба́лтка прыба́лткі
Р. прыба́лткі прыба́лтак
Д. прыба́лтцы прыба́лткам
В. прыба́лтку прыба́лтак
Т. прыба́лткай
прыба́лткаю
прыба́лткамі
М. прыба́лтцы прыба́лтках

Крыніцы: piskunou2012.