прыбадзё́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прыбадзё́руся |
прыбадзё́рымся |
2-я ас. |
прыбадзё́рышся |
прыбадзё́рыцеся |
3-я ас. |
прыбадзё́рыцца |
прыбадзё́рацца |
Прошлы час |
м. |
прыбадзё́рыўся |
прыбадзё́рыліся |
ж. |
прыбадзё́рылася |
н. |
прыбадзё́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
прыбадзё́рся |
прыбадзё́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прыбадзё́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыбадзя́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прыбадзя́юся |
прыбадзя́емся |
2-я ас. |
прыбадзя́ешся |
прыбадзя́ецеся |
3-я ас. |
прыбадзя́ецца |
прыбадзя́юцца |
Прошлы час |
м. |
прыбадзя́ўся |
прыбадзя́ліся |
ж. |
прыбадзя́лася |
н. |
прыбадзя́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
прыбадзя́йся |
прыбадзя́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прыбадзя́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыбайдо́сіць
‘прыбіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прыбайдо́шу |
прыбайдо́сім |
2-я ас. |
прыбайдо́сіш |
прыбайдо́сіце |
3-я ас. |
прыбайдо́сіць |
прыбайдо́сяць |
Прошлы час |
м. |
прыбайдо́сіў |
прыбайдо́сілі |
ж. |
прыбайдо́сіла |
н. |
прыбайдо́сіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
прыбайдо́сь |
прыбайдо́сьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прыбайдо́сіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Пры́балавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Пры́балавічы |
Р. |
Пры́балавіч Пры́балавічаў |
Д. |
Пры́балавічам |
В. |
Пры́балавічы |
Т. |
Пры́балавічамі |
М. |
Пры́балавічах |
прыбало́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прыбало́тны |
прыбало́тная |
прыбало́тнае |
прыбало́тныя |
Р. |
прыбало́тнага |
прыбало́тнай прыбало́тнае |
прыбало́тнага |
прыбало́тных |
Д. |
прыбало́тнаму |
прыбало́тнай |
прыбало́тнаму |
прыбало́тным |
В. |
прыбало́тны (неадуш.) прыбало́тнага (адуш.) |
прыбало́тную |
прыбало́тнае |
прыбало́тныя (неадуш.) прыбало́тных (адуш.) |
Т. |
прыбало́тным |
прыбало́тнай прыбало́тнаю |
прыбало́тным |
прыбало́тнымі |
М. |
прыбало́тным |
прыбало́тнай |
прыбало́тным |
прыбало́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прыбало́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прыбало́чаны |
прыбало́чаная |
прыбало́чанае |
прыбало́чаныя |
Р. |
прыбало́чанага |
прыбало́чанай прыбало́чанае |
прыбало́чанага |
прыбало́чаных |
Д. |
прыбало́чанаму |
прыбало́чанай |
прыбало́чанаму |
прыбало́чаным |
В. |
прыбало́чаны (неадуш.) прыбало́чанага (адуш.) |
прыбало́чаную |
прыбало́чанае |
прыбало́чаныя (неадуш.) прыбало́чаных (адуш.) |
Т. |
прыбало́чаным |
прыбало́чанай прыбало́чанаю |
прыбало́чаным |
прыбало́чанымі |
М. |
прыбало́чаным |
прыбало́чанай |
прыбало́чаным |
прыбало́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прыбало́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прыбало́чаны |
прыбало́чаная |
прыбало́чанае |
прыбало́чаныя |
Р. |
прыбало́чанага |
прыбало́чанай прыбало́чанае |
прыбало́чанага |
прыбало́чаных |
Д. |
прыбало́чанаму |
прыбало́чанай |
прыбало́чанаму |
прыбало́чаным |
В. |
прыбало́чаны (неадуш.) прыбало́чанага (адуш.) |
прыбало́чаную |
прыбало́чанае |
прыбало́чаныя (неадуш.) прыбало́чаных (адуш.) |
Т. |
прыбало́чаным |
прыбало́чанай прыбало́чанаю |
прыбало́чаным |
прыбало́чанымі |
М. |
прыбало́чаным |
прыбало́чанай |
прыбало́чаным |
прыбало́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прыбало́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прыбало́чаны |
прыбало́чаная |
прыбало́чанае |
прыбало́чаныя |
Р. |
прыбало́чанага |
прыбало́чанай прыбало́чанае |
прыбало́чанага |
прыбало́чаных |
Д. |
прыбало́чанаму |
прыбало́чанай |
прыбало́чанаму |
прыбало́чаным |
В. |
прыбало́чаны (неадуш.) прыбало́чанага (адуш.) |
прыбало́чаную |
прыбало́чанае |
прыбало́чаныя (неадуш.) прыбало́чаных (адуш.) |
Т. |
прыбало́чаным |
прыбало́чанай прыбало́чанаю |
прыбало́чаным |
прыбало́чанымі |
М. |
прыбало́чаным |
прыбало́чанай |
прыбало́чаным |
прыбало́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прыба́лтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прыба́лтка |
прыба́лткі |
Р. |
прыба́лткі |
прыба́лтак |
Д. |
прыба́лтцы |
прыба́лткам |
В. |
прыба́лтку |
прыба́лтак |
Т. |
прыба́лткай прыба́лткаю |
прыба́лткамі |
М. |
прыба́лтцы |
прыба́лтках |
Крыніцы:
piskunou2012.