прыба́лтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прыба́лтка | прыба́лткі | |
| прыба́лткі | прыба́лтак | |
| прыба́лтцы | прыба́лткам | |
| прыба́лтку | прыба́лтак | |
| прыба́лткай прыба́лткаю |
прыба́лткамі | |
| прыба́лтцы | прыба́лтках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)