прыбайдо́сіць

‘прыбіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыбайдо́шу прыбайдо́сім
2-я ас. прыбайдо́сіш прыбайдо́сіце
3-я ас. прыбайдо́сіць прыбайдо́сяць
Прошлы час
м. прыбайдо́сіў прыбайдо́сілі
ж. прыбайдо́сіла
н. прыбайдо́сіла
Загадны лад
2-я ас. прыбайдо́сь прыбайдо́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыбайдо́сіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)