Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гено́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гено́мны гено́мная гено́мнае гено́мныя
Р. гено́мнага гено́мнай
гено́мнае
гено́мнага гено́мных
Д. гено́мнаму гено́мнай гено́мнаму гено́мным
В. гено́мны (неадуш.)
гено́мнага (адуш.)
гено́мную гено́мнае гено́мныя (неадуш.)
гено́мных (адуш.)
Т. гено́мным гено́мнай
гено́мнаю
гено́мным гено́мнымі
М. гено́мным гено́мнай гено́мным гено́мных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

генпадра́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генпадра́дны генпадра́дная генпадра́днае генпадра́дныя
Р. генпадра́днага генпадра́днай
генпадра́днае
генпадра́днага генпадра́дных
Д. генпадра́днаму генпадра́днай генпадра́днаму генпадра́дным
В. генпадра́дны (неадуш.)
генпадра́днага (адуш.)
генпадра́дную генпадра́днае генпадра́дныя (неадуш.)
генпадра́дных (адуш.)
Т. генпадра́дным генпадра́днай
генпадра́днаю
генпадра́дным генпадра́днымі
М. генпадра́дным генпадра́днай генпадра́дным генпадра́дных

Крыніцы: piskunou2012.

генпадра́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. генпадра́дчык генпадра́дчыкі
Р. генпадра́дчыка генпадра́дчыкаў
Д. генпадра́дчыку генпадра́дчыкам
В. генпадра́дчыка генпадра́дчыкаў
Т. генпадра́дчыкам генпадра́дчыкамі
М. генпадра́дчыку генпадра́дчыках

Крыніцы: piskunou2012.

генпла́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. генпла́н генпла́ны
Р. генпла́на генпла́наў
Д. генпла́ну генпла́нам
В. генпла́н генпла́ны
Т. генпла́нам генпла́намі
М. генпла́не генпла́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

генпракуро́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. генпракуро́р генпракуро́ры
Р. генпракуро́ра генпракуро́раў
Д. генпракуро́ру генпракуро́рам
В. генпракуро́ра генпракуро́раў
Т. генпракуро́рам генпракуро́рамі
М. генпракуро́ру генпракуро́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Ге́нрых

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ге́нрых Ге́нрыхі
Р. Ге́нрыха Ге́нрыхаў
Д. Ге́нрыху Ге́нрыхам
В. Ге́нрыха Ге́нрыхаў
Т. Ге́нрыхам Ге́нрыхамі
М. Ге́нрыху Ге́нрыхах

генсаве́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. генсаве́т
Р. генсаве́та
Д. генсаве́ту
В. генсаве́т
Т. генсаве́там
М. генсаве́це

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

генсе́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. генсе́к генсе́кі
Р. генсе́ка генсе́каў
Д. генсе́ку генсе́кам
В. генсе́ка генсе́каў
Т. генсе́кам генсе́камі
М. генсе́ку генсе́ках

Крыніцы: piskunou2012.

генсе́каўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генсе́каўскі генсе́каўская генсе́каўскае генсе́каўскія
Р. генсе́каўскага генсе́каўскай
генсе́каўскае
генсе́каўскага генсе́каўскіх
Д. генсе́каўскаму генсе́каўскай генсе́каўскаму генсе́каўскім
В. генсе́каўскі (неадуш.)
генсе́каўскага (адуш.)
генсе́каўскую генсе́каўскае генсе́каўскія (неадуш.)
генсе́каўскіх (адуш.)
Т. генсе́каўскім генсе́каўскай
генсе́каўскаю
генсе́каўскім генсе́каўскімі
М. генсе́каўскім генсе́каўскай генсе́каўскім генсе́каўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ге́нтава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ге́нтава
Р. Ге́нтава
Д. Ге́нтаву
В. Ге́нтава
Т. Ге́нтавам
М. Ге́нтаве