гено́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гено́мны |
гено́мная |
гено́мнае |
гено́мныя |
Р. |
гено́мнага |
гено́мнай гено́мнае |
гено́мнага |
гено́мных |
Д. |
гено́мнаму |
гено́мнай |
гено́мнаму |
гено́мным |
В. |
гено́мны (неадуш.) гено́мнага (адуш.) |
гено́мную |
гено́мнае |
гено́мныя (неадуш.) гено́мных (адуш.) |
Т. |
гено́мным |
гено́мнай гено́мнаю |
гено́мным |
гено́мнымі |
М. |
гено́мным |
гено́мнай |
гено́мным |
гено́мных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
генпадра́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
генпадра́дчык |
генпадра́дчыкі |
Р. |
генпадра́дчыка |
генпадра́дчыкаў |
Д. |
генпадра́дчыку |
генпадра́дчыкам |
В. |
генпадра́дчыка |
генпадра́дчыкаў |
Т. |
генпадра́дчыкам |
генпадра́дчыкамі |
М. |
генпадра́дчыку |
генпадра́дчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
генпла́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
генпла́н |
генпла́ны |
Р. |
генпла́на |
генпла́наў |
Д. |
генпла́ну |
генпла́нам |
В. |
генпла́н |
генпла́ны |
Т. |
генпла́нам |
генпла́намі |
М. |
генпла́не |
генпла́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
генпракуро́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
генпракуро́р |
генпракуро́ры |
Р. |
генпракуро́ра |
генпракуро́раў |
Д. |
генпракуро́ру |
генпракуро́рам |
В. |
генпракуро́ра |
генпракуро́раў |
Т. |
генпракуро́рам |
генпракуро́рамі |
М. |
генпракуро́ру |
генпракуро́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ге́нрых
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Ге́нрых |
Ге́нрыхі |
Р. |
Ге́нрыха |
Ге́нрыхаў |
Д. |
Ге́нрыху |
Ге́нрыхам |
В. |
Ге́нрыха |
Ге́нрыхаў |
Т. |
Ге́нрыхам |
Ге́нрыхамі |
М. |
Ге́нрыху |
Ге́нрыхах |
генсаве́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
генсаве́т |
Р. |
генсаве́та |
Д. |
генсаве́ту |
В. |
генсаве́т |
Т. |
генсаве́там |
М. |
генсаве́це |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
генсе́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
генсе́к |
генсе́кі |
Р. |
генсе́ка |
генсе́каў |
Д. |
генсе́ку |
генсе́кам |
В. |
генсе́ка |
генсе́каў |
Т. |
генсе́кам |
генсе́камі |
М. |
генсе́ку |
генсе́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ге́нтава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ге́нтава |
Р. |
Ге́нтава |
Д. |
Ге́нтаву |
В. |
Ге́нтава |
Т. |
Ге́нтавам |
М. |
Ге́нтаве |