Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
аеёіоуыэя

ава́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ава́рка ава́ркі
Р. ава́ркі ава́рак
Д. ава́рцы ава́ркам
В. ава́рку ава́рак
Т. ава́ркай
ава́ркаю		 ава́ркамі
М. ава́рцы ава́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аваро́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аваро́т аваро́ты
Р. аваро́ту аваро́таў
Д. аваро́ту аваро́там
В. аваро́т аваро́ты
Т. аваро́там аваро́тамі
М. аваро́це аваро́тах

Крыніцы: piskunou2012.

аваро́тлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аваро́тлівы аваро́тлівая аваро́тлівае аваро́тлівыя
Р. аваро́тлівага аваро́тлівай
аваро́тлівае		 аваро́тлівага аваро́тлівых
Д. аваро́тліваму аваро́тлівай аваро́тліваму аваро́тлівым
В. аваро́тлівы (неадуш.)
аваро́тлівага (адуш.)		 аваро́тлівую аваро́тлівае аваро́тлівыя (неадуш.)
аваро́тлівых (адуш.)
Т. аваро́тлівым аваро́тлівай
аваро́тліваю		 аваро́тлівым аваро́тлівымі
М. аваро́тлівым аваро́тлівай аваро́тлівым аваро́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.

аваро́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аваро́тны аваро́тная аваро́тнае аваро́тныя
Р. аваро́тнага аваро́тнай
аваро́тнае		 аваро́тнага аваро́тных
Д. аваро́тнаму аваро́тнай аваро́тнаму аваро́тным
В. аваро́тны (неадуш.)
аваро́тнага (адуш.)		 аваро́тную аваро́тнае аваро́тныя (неадуш.)
аваро́тных (адуш.)
Т. аваро́тным аваро́тнай
аваро́тнаю		 аваро́тным аваро́тнымі
М. аваро́тным аваро́тнай аваро́тным аваро́тных

Крыніцы: piskunou2012.

аваро́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. аваро́чваецца аваро́чваюцца
Прошлы час
м. аваро́чваўся аваро́чваліся
ж. аваро́чвалася
н. аваро́чвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час аваро́чваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

аваро́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аваро́чваю аваро́чваем
2-я ас. аваро́чваеш аваро́чваеце
3-я ас. аваро́чвае аваро́чваюць
Прошлы час
м. аваро́чваў аваро́чвалі
ж. аваро́чвала
н. аваро́чвала
Загадны лад
2-я ас. аваро́чвай аваро́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аваро́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

ава́рскі

‘да авараў’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ава́рскі ава́рская ава́рскае ава́рскія
Р. ава́рскага ава́рскай
ава́рскае		 ава́рскага ава́рскіх
Д. ава́рскаму ава́рскай ава́рскаму ава́рскім
В. ава́рскі (неадуш.)
ава́рскага (адуш.)		 ава́рскую ава́рскае ава́рскія (неадуш.)
ава́рскіх (адуш.)
Т. ава́рскім ава́рскай
ава́рскаю		 ава́рскім ава́рскімі
М. ава́рскім ава́рскай ава́рскім ава́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ава́рскі

‘да аварцаў’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ава́рскі ава́рская ава́рскае ава́рскія
Р. ава́рскага ава́рскай
ава́рскае		 ава́рскага ава́рскіх
Д. ава́рскаму ава́рскай ава́рскаму ава́рскім
В. ава́рскі (неадуш.)
ава́рскага (адуш.)		 ава́рскую ава́рскае ава́рскія (неадуш.)
ава́рскіх (адуш.)
Т. ава́рскім ава́рскай
ава́рскаю		 ава́рскім ава́рскімі
М. ава́рскім ава́рскай ава́рскім ава́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Авару́а

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Авару́а
Р. Авару́а
Д. Авару́а
В. Авару́а
Т. Авару́а
М. Авару́а

авары́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. авары́йка
Р. авары́йкі
Д. авары́йцы
В. авары́йку
Т. авары́йкай
авары́йкаю
М. авары́йцы

Крыніцы: piskunou2012.