Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прыхутарскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыхутарскі́ прыхутарска́я прыхутарско́е прыхутарскі́я
Р. прыхутарско́га прыхутарско́й
прыхутарско́е		 прыхутарско́га прыхутарскі́х
Д. прыхутарско́му прыхутарско́й прыхутарско́му прыхутарскі́м
В. прыхутарскі́ (неадуш.)
прыхутарско́га (адуш.)		 прыхутарску́ю прыхутарско́е прыхутарскі́я (неадуш.)
прыхутарскі́х (адуш.)
Т. прыхутарскі́м прыхутарско́й
прыхутарско́ю		 прыхутарскі́м прыхутарскі́мі
М. прыхутарскі́м прыхутарско́й прыхутарскі́м прыхутарскі́х

Крыніцы: piskunou2012.

прыцані́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцаню́ся прыцэ́німся
2-я ас. прыцэ́нішся прыцэ́ніцеся
3-я ас. прыцэ́ніцца прыцэ́няцца
Прошлы час
м. прыцані́ўся прыцані́ліся
ж. прыцані́лася
н. прыцані́лася
Загадны лад
2-я ас. прыцані́ся прыцані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцані́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыцарко́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыцарко́ўны прыцарко́ўная прыцарко́ўнае прыцарко́ўныя
Р. прыцарко́ўнага прыцарко́ўнай
прыцарко́ўнае		 прыцарко́ўнага прыцарко́ўных
Д. прыцарко́ўнаму прыцарко́ўнай прыцарко́ўнаму прыцарко́ўным
В. прыцарко́ўны (неадуш.)
прыцарко́ўнага (адуш.)		 прыцарко́ўную прыцарко́ўнае прыцарко́ўныя (неадуш.)
прыцарко́ўных (адуш.)
Т. прыцарко́ўным прыцарко́ўнай
прыцарко́ўнаю		 прыцарко́ўным прыцарко́ўнымі
М. прыцарко́ўным прыцарко́ўнай прыцарко́ўным прыцарко́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

прыцвікава́ць

‘прыбіць што-небудзь цвіком’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцвіку́ю прыцвіку́ем
2-я ас. прыцвіку́еш прыцвіку́еце
3-я ас. прыцвіку́е прыцвіку́юць
Прошлы час
м. прыцвікава́ў прыцвікава́лі
ж. прыцвікава́ла
н. прыцвікава́ла
Загадны лад
2-я ас. прыцвіку́й прыцвіку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцвікава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пры́целепкам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пры́целепкам - -

Крыніцы: piskunou2012.

пры́цем

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пры́цем
Р. пры́цему
Д. пры́цему
В. пры́цем
Т. пры́цемам
М. пры́цеме

Крыніцы: piskunou2012.

пры́цемак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пры́цемак пры́цемкі
Р. пры́цемку пры́цемкаў
Д. пры́цемку пры́цемкам
В. пры́цемак пры́цемкі
Т. пры́цемкам пры́цемкамі
М. пры́цемку пры́цемках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыце́міцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыце́млюся прыце́мімся
2-я ас. прыце́мішся прыце́міцеся
3-я ас. прыце́міцца прыце́мяцца
Прошлы час
м. прыце́міўся прыце́міліся
ж. прыце́мілася
н. прыце́мілася
Загадны лад
2-я ас. прыце́мся прыце́мцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыце́міўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

прыце́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыце́млю прыце́мім
2-я ас. прыце́міш прыце́міце
3-я ас. прыце́міць прыце́мяць
Прошлы час
м. прыце́міў прыце́мілі
ж. прыце́міла
н. прыце́міла
Загадны лад
2-я ас. прыце́м прыце́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыце́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прыцемкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыцемкава́ты прыцемкава́тая прыцемкава́тае прыцемкава́тыя
Р. прыцемкава́тага прыцемкава́тай
прыцемкава́тае		 прыцемкава́тага прыцемкава́тых
Д. прыцемкава́таму прыцемкава́тай прыцемкава́таму прыцемкава́тым
В. прыцемкава́ты (неадуш.)
прыцемкава́тага (адуш.)		 прыцемкава́тую прыцемкава́тае прыцемкава́тыя (неадуш.)
прыцемкава́тых (адуш.)
Т. прыцемкава́тым прыцемкава́тай
прыцемкава́таю		 прыцемкава́тым прыцемкава́тымі
М. прыцемкава́тым прыцемкава́тай прыцемкава́тым прыцемкава́тых

Крыніцы: piskunou2012.