прыцвікава́ць
‘прыбіць што-небудзь цвіком’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прыцвіку́ю | прыцвіку́ем | |
| прыцвіку́еш | прыцвіку́еце | |
| прыцвіку́е | прыцвіку́юць | |
| Прошлы час | ||
| прыцвікава́ў | прыцвікава́лі | |
| прыцвікава́ла | ||
| прыцвікава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прыцвіку́й | прыцвіку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыцвікава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)