прыце́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыце́млю прыце́мім
2-я ас. прыце́міш прыце́міце
3-я ас. прыце́міць прыце́мяць
Прошлы час
м. прыце́міў прыце́мілі
ж. прыце́міла
н. прыце́міла
Загадны лад
2-я ас. прыце́м прыце́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыце́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)