самні́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самні́цкі |
самні́цкая |
самні́цкае |
самні́цкія |
| Р. |
самні́цкага |
самні́цкай самні́цкае |
самні́цкага |
самні́цкіх |
| Д. |
самні́цкаму |
самні́цкай |
самні́цкаму |
самні́цкім |
| В. |
самні́цкі (неадуш.) самні́цкага (адуш.) |
самні́цкую |
самні́цкае |
самні́цкія (неадуш.) самні́цкіх (адуш.) |
| Т. |
самні́цкім |
самні́цкай самні́цкаю |
самні́цкім |
самні́цкімі |
| М. |
самні́цкім |
самні́цкай |
самні́цкім |
самні́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Само́а
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
мн. |
| Н. |
Само́а |
| Р. |
Само́а |
| Д. |
Само́а |
| В. |
Само́а |
| Т. |
Само́а |
| М. |
Само́а |
Само́йлаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Само́йлаўшчына |
| Р. |
Само́йлаўшчыны |
| Д. |
Само́йлаўшчыне |
| В. |
Само́йлаўшчыну |
| Т. |
Само́йлаўшчынай Само́йлаўшчынаю |
| М. |
Само́йлаўшчыне |
само́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
само́н |
само́ны |
| Р. |
само́на |
само́наў |
| Д. |
само́ну |
само́нам |
| В. |
само́н |
само́ны |
| Т. |
само́нам |
само́намі |
| М. |
само́не |
само́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
само́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
само́та |
| Р. |
само́ты |
| Д. |
само́це |
| В. |
само́ту |
| Т. |
само́тай само́таю |
| М. |
само́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
само́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| само́тна |
само́тней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.