самле́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самле́лы |
самле́лая |
самле́лае |
самле́лыя |
| Р. |
самле́лага |
самле́лай самле́лае |
самле́лага |
самле́лых |
| Д. |
самле́ламу |
самле́лай |
самле́ламу |
самле́лым |
| В. |
самле́лы (неадуш.) самле́лага (адуш.) |
самле́лую |
самле́лае |
самле́лыя (неадуш.) самле́лых (адуш.) |
| Т. |
самле́лым |
самле́лай самле́лаю |
самле́лым |
самле́лымі |
| М. |
самле́лым |
самле́лай |
самле́лым |
самле́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самле́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самле́лы |
самле́лая |
самле́лае |
самле́лыя |
| Р. |
самле́лага |
самле́лай самле́лае |
самле́лага |
самле́лых |
| Д. |
самле́ламу |
самле́лай |
самле́ламу |
самле́лым |
| В. |
самле́лы (неадуш.) самле́лага (адуш.) |
самле́лую |
самле́лае |
самле́лыя (неадуш.) самле́лых (адуш.) |
| Т. |
самле́лым |
самле́лай самле́лаю |
самле́лым |
самле́лымі |
| М. |
самле́лым |
самле́лай |
самле́лым |
самле́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самле́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
самле́ю |
самле́ем |
| 2-я ас. |
самле́еш |
самле́еце |
| 3-я ас. |
самле́е |
самле́юць |
| Прошлы час |
| м. |
самле́ў |
самле́лі |
| ж. |
самле́ла |
| н. |
самле́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
самле́й |
самле́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
самле́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самна́мбул
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самна́мбул |
самна́мбулы |
| Р. |
самна́мбула |
самна́мбулаў |
| Д. |
самна́мбулу |
самна́мбулам |
| В. |
самна́мбула |
самна́мбулаў |
| Т. |
самна́мбулам |
самна́мбуламі |
| М. |
самна́мбуле |
самна́мбулах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самна́мбула
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самна́мбула |
самна́мбулы |
| Р. |
самна́мбулы |
самна́мбул |
| Д. |
самна́мбуле |
самна́мбулам |
| В. |
самна́мбулу |
самна́мбул |
| Т. |
самна́мбулай самна́мбулаю |
самна́мбуламі |
| М. |
самна́мбуле |
самна́мбулах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самна́мбула
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самна́мбула |
самна́мбулы |
| Р. |
самна́мбулы |
самна́мбул |
| Д. |
самна́мбулу |
самна́мбулам |
| В. |
самна́мбулу |
самна́мбул |
| Т. |
самна́мбулам |
самна́мбуламі |
| М. |
самна́мбуле |
самна́мбулах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самнамбулі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самнамбулі́зм |
| Р. |
самнамбулі́зму |
| Д. |
самнамбулі́зму |
| В. |
самнамбулі́зм |
| Т. |
самнамбулі́змам |
| М. |
самнамбулі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самнамбулі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самнамбулі́чны |
самнамбулі́чная |
самнамбулі́чнае |
самнамбулі́чныя |
| Р. |
самнамбулі́чнага |
самнамбулі́чнай самнамбулі́чнае |
самнамбулі́чнага |
самнамбулі́чных |
| Д. |
самнамбулі́чнаму |
самнамбулі́чнай |
самнамбулі́чнаму |
самнамбулі́чным |
| В. |
самнамбулі́чны (неадуш.) самнамбулі́чнага (адуш.) |
самнамбулі́чную |
самнамбулі́чнае |
самнамбулі́чныя (неадуш.) самнамбулі́чных (адуш.) |
| Т. |
самнамбулі́чным |
самнамбулі́чнай самнамбулі́чнаю |
самнамбулі́чным |
самнамбулі́чнымі |
| М. |
самнамбулі́чным |
самнамбулі́чнай |
самнамбулі́чным |
самнамбулі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самна́мбулка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самна́мбулка |
самна́мбулкі |
| Р. |
самна́мбулкі |
самна́мбулак |
| Д. |
самна́мбулцы |
самна́мбулкам |
| В. |
самна́мбулку |
самна́мбулак |
| Т. |
самна́мбулкай самна́мбулкаю |
самна́мбулкамі |
| М. |
самна́мбулцы |
самна́мбулках |
Крыніцы:
piskunou2012.
самні́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самні́т |
самні́ты |
| Р. |
самні́та |
самні́таў |
| Д. |
самні́ту |
самні́там |
| В. |
самні́та |
самні́таў |
| Т. |
самні́там |
самні́тамі |
| М. |
самні́це |
самні́тах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.