шаты́рыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шаты́руся |
шаты́рымся |
2-я ас. |
шаты́рышся |
шаты́рыцеся |
3-я ас. |
шаты́рыцца |
шаты́рацца |
Прошлы час |
м. |
шаты́рыўся |
шаты́рыліся |
ж. |
шаты́рылася |
н. |
шаты́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
шаты́рся |
шаты́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шаты́рачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
шатэ́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шатэ́н |
шатэ́ны |
Р. |
шатэ́на |
шатэ́наў |
Д. |
шатэ́ну |
шатэ́нам |
В. |
шатэ́на |
шатэ́наў |
Т. |
шатэ́нам |
шатэ́намі |
М. |
шатэ́не |
шатэ́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шатэ́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шатэ́нка |
шатэ́нкі |
Р. |
шатэ́нкі |
шатэ́нак |
Д. |
шатэ́нцы |
шатэ́нкам |
В. |
шатэ́нку |
шатэ́нак |
Т. |
шатэ́нкай шатэ́нкаю |
шатэ́нкамі |
М. |
шатэ́нцы |
шатэ́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Шатэ́рнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шатэ́рнікі |
Р. |
Шатэ́рнікаў |
Д. |
Шатэ́рнікам |
В. |
Шатэ́рнікі |
Т. |
Шатэ́рнікамі |
М. |
Шатэ́рніках |
Шаўдзіні́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шаўдзіні́ |
Р. |
Шаўдзінё́ў |
Д. |
Шаўдзіня́м |
В. |
Шаўдзіні́ |
Т. |
Шаўдзіня́мі |
М. |
Шаўдзіня́х |
Шаўдзюкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шаўдзюкі́ |
Р. |
Шаўдзюко́ў |
Д. |
Шаўдзюка́м |
В. |
Шаўдзюкі́ |
Т. |
Шаўдзюка́мі |
М. |
Шаўдзюка́х |
шаўкаві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
шаўкаві́на |
Р. |
шаўкаві́ны |
Д. |
шаўкаві́не |
В. |
шаўкаві́ну |
Т. |
шаўкаві́най шаўкаві́наю |
М. |
шаўкаві́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шаўкаві́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шаўкаві́нка |
шаўкаві́нкі |
Р. |
шаўкаві́нкі |
шаўкаві́нак |
Д. |
шаўкаві́нцы |
шаўкаві́нкам |
В. |
шаўкаві́нку |
шаўкаві́нкі |
Т. |
шаўкаві́нкай шаўкаві́нкаю |
шаўкаві́нкамі |
М. |
шаўкаві́нцы |
шаўкаві́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Шаўкаві́нне
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шаўкаві́нне |
Р. |
Шаўкаві́ння |
Д. |
Шаўкаві́нню |
В. |
Шаўкаві́нне |
Т. |
Шаўкаві́ннем |
М. |
Шаўкаві́нні |