Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

неашча́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. неашча́длівасць
Р. неашча́длівасці
Д. неашча́длівасці
В. неашча́длівасць
Т. неашча́длівасцю
М. неашча́длівасці

Крыніцы: piskunou2012.

неашча́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неашча́длівы неашча́длівая неашча́длівае неашча́длівыя
Р. неашча́длівага неашча́длівай
неашча́длівае
неашча́длівага неашча́длівых
Д. неашча́дліваму неашча́длівай неашча́дліваму неашча́длівым
В. неашча́длівы (неадуш.)
неашча́длівага (адуш.)
неашча́длівую неашча́длівае неашча́длівыя (неадуш.)
неашча́длівых (адуш.)
Т. неашча́длівым неашча́длівай
неашча́дліваю
неашча́длівым неашча́длівымі
М. неашча́длівым неашча́длівай неашча́длівым неашча́длівых

Крыніцы: piskunou2012.

неашча́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
неашча́дна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

неашча́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. неашча́днасць
Р. неашча́днасці
Д. неашча́днасці
В. неашча́днасць
Т. неашча́днасцю
М. неашча́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

неашча́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неашча́дны неашча́дная неашча́днае неашча́дныя
Р. неашча́днага неашча́днай
неашча́днае
неашча́днага неашча́дных
Д. неашча́днаму неашча́днай неашча́днаму неашча́дным
В. неашча́дны (неадуш.)
неашча́днага (адуш.)
неашча́дную неашча́днае неашча́дныя (неадуш.)
неашча́дных (адуш.)
Т. неашча́дным неашча́днай
неашча́днаю
неашча́дным неашча́днымі
М. неашча́дным неашча́днай неашча́дным неашча́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

неаэндэ́мік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. неаэндэ́мік неаэндэ́мікі
Р. неаэндэ́міка неаэндэ́мікаў
Д. неаэндэ́міку неаэндэ́мікам
В. неаэндэ́міка неаэндэ́мікаў
Т. неаэндэ́мікам неаэндэ́мікамі
М. неаэндэ́міку неаэндэ́міках

Крыніцы: piskunou2012.

неаэндэ́мік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. неаэндэ́мік неаэндэ́мікі
Р. неаэндэ́міка неаэндэ́мікаў
Д. неаэндэ́міку неаэндэ́мікам
В. неаэндэ́мік неаэндэ́мікі
Т. неаэндэ́мікам неаэндэ́мікамі
М. неаэндэ́міку неаэндэ́міках

Крыніцы: piskunou2012.