Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
абвгдежзійклмнпрстфхцчшюя

высяўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высяўны́ высяўна́я высяўно́е высяўны́я
Р. высяўно́га высяўно́й
высяўно́е		 высяўно́га высяўны́х
Д. высяўно́му высяўно́й высяўно́му высяўны́м
В. высяўны́ (неадуш.)
высяўно́га (адуш.)		 высяўну́ю высяўно́е высяўны́я (неадуш.)
высяўны́х (адуш.)
Т. высяўны́м высяўно́й
высяўно́ю		 высяўны́м высяўны́мі
М. высяўны́м высяўно́й высяўны́м высяўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

высячэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. высячэ́нне
Р. высячэ́ння
Д. высячэ́нню
В. высячэ́нне
Т. высячэ́ннем
М. высячэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.