дэфензі́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэфензі́ўшчык |
дэфензі́ўшчыкі |
| Р. |
дэфензі́ўшчыка |
дэфензі́ўшчыкаў |
| Д. |
дэфензі́ўшчыку |
дэфензі́ўшчыкам |
| В. |
дэфензі́ўшчыка |
дэфензі́ўшчыкаў |
| Т. |
дэфензі́ўшчыкам |
дэфензі́ўшчыкамі |
| М. |
дэфензі́ўшчыку |
дэфензі́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
дэферыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэферыза́цыя |
| Р. |
дэферыза́цыі |
| Д. |
дэферыза́цыі |
| В. |
дэферыза́цыю |
| Т. |
дэферыза́цыяй дэферыза́цыяю |
| М. |
дэферыза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэферэ́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэферэ́нт |
дэферэ́нты |
| Р. |
дэферэ́нта |
дэферэ́нтаў |
| Д. |
дэферэ́нту |
дэферэ́нтам |
| В. |
дэферэ́нт |
дэферэ́нты |
| Т. |
дэферэ́нтам |
дэферэ́нтамі |
| М. |
дэферэ́нце |
дэферэ́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэфібрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэфібрава́ны |
дэфібрава́ная |
дэфібрава́нае |
дэфібрава́ныя |
| Р. |
дэфібрава́нага |
дэфібрава́най дэфібрава́нае |
дэфібрава́нага |
дэфібрава́ных |
| Д. |
дэфібрава́наму |
дэфібрава́най |
дэфібрава́наму |
дэфібрава́ным |
| В. |
дэфібрава́ны (неадуш.) дэфібрава́нага (адуш.) |
дэфібрава́ную |
дэфібрава́нае |
дэфібрава́ныя (неадуш.) дэфібрава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́най дэфібрава́наю |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́нымі |
| М. |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́най |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэфібрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэфібрава́ны |
дэфібрава́ная |
дэфібрава́нае |
дэфібрава́ныя |
| Р. |
дэфібрава́нага |
дэфібрава́най дэфібрава́нае |
дэфібрава́нага |
дэфібрава́ных |
| Д. |
дэфібрава́наму |
дэфібрава́най |
дэфібрава́наму |
дэфібрава́ным |
| В. |
дэфібрава́ны (неадуш.) дэфібрава́нага (адуш.) |
дэфібрава́ную |
дэфібрава́нае |
дэфібрава́ныя (неадуш.) дэфібрава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́най дэфібрава́наю |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́нымі |
| М. |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́най |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэфібрава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дэфібру́ецца |
дэфібру́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
дэфібрава́ўся |
дэфібрава́ліся |
| ж. |
дэфібрава́лася |
| н. |
дэфібрава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
дэфібрава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэфібру́ю |
дэфібру́ем |
| 2-я ас. |
дэфібру́еш |
дэфібру́еце |
| 3-я ас. |
дэфібру́е |
дэфібру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дэфібрава́ў |
дэфібрава́лі |
| ж. |
дэфібрава́ла |
| н. |
дэфібрава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дэфібру́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
дэфібра́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэфібра́тар |
дэфібра́тары |
| Р. |
дэфібра́тара |
дэфібра́тараў |
| Д. |
дэфібра́тару |
дэфібра́тарам |
| В. |
дэфібра́тар |
дэфібра́тары |
| Т. |
дэфібра́тарам |
дэфібра́тарамі |
| М. |
дэфібра́тары |
дэфібра́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.