валы́ндацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
валы́ндаюся |
валы́ндаемся |
| 2-я ас. |
валы́ндаешся |
валы́ндаецеся |
| 3-я ас. |
валы́ндаецца |
валы́ндаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
валы́ндаўся |
валы́ндаліся |
| ж. |
валы́ндалася |
| н. |
валы́ндалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
валы́ндайся |
валы́ндайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
валы́ндаючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
валы́ндаць
‘ухіляцца ад працы, бадзяцца, туляцца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
валы́ндаю |
валы́ндаем |
| 2-я ас. |
валы́ндаеш |
валы́ндаеце |
| 3-я ас. |
валы́ндае |
валы́ндаюць |
| Прошлы час |
| м. |
валы́ндаў |
валы́ндалі |
| ж. |
валы́ндала |
| н. |
валы́ндала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
валы́ндай |
валы́ндайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
валы́ндаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
валы́ндзік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валы́ндзік |
валы́ндзікі |
| Р. |
валы́ндзіка |
валы́ндзікаў |
| Д. |
валы́ндзіку |
валы́ндзікам |
| В. |
валы́ндзіка |
валы́ндзікаў |
| Т. |
валы́ндзікам |
валы́ндзікамі |
| М. |
валы́ндзіку |
валы́ндзіках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Валы́неж
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Валы́неж |
| Р. |
Валы́нежа |
| Д. |
Валы́нежу |
| В. |
Валы́неж |
| Т. |
Валы́нежам |
| М. |
Валы́нежы |
валы́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валы́нка |
валы́нкі |
| Р. |
валы́нкі |
валы́нак |
| Д. |
валы́нцы |
валы́нкам |
| В. |
валы́нку |
валы́нкі |
| Т. |
валы́нкай валы́нкаю |
валы́нкамі |
| М. |
валы́нцы |
валы́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валы́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
валы́нскі |
валы́нская |
валы́нскае |
валы́нскія |
| Р. |
валы́нскага |
валы́нскай валы́нскае |
валы́нскага |
валы́нскіх |
| Д. |
валы́нскаму |
валы́нскай |
валы́нскаму |
валы́нскім |
| В. |
валы́нскі (неадуш.) валы́нскага (адуш.) |
валы́нскую |
валы́нскае |
валы́нскія (неадуш.) валы́нскіх (адуш.) |
| Т. |
валы́нскім |
валы́нскай валы́нскаю |
валы́нскім |
валы́нскімі |
| М. |
валы́нскім |
валы́нскай |
валы́нскім |
валы́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Валы́нцава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Валы́нцава |
| Р. |
Валы́нцава |
| Д. |
Валы́нцаву |
| В. |
Валы́нцава |
| Т. |
Валы́нцавам |
| М. |
Валы́нцаве |
Валы́нцішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Валы́нцішкі |
| Р. |
Валы́нцішак Валы́нцішкаў |
| Д. |
Валы́нцішкам |
| В. |
Валы́нцішкі |
| Т. |
Валы́нцішкамі |
| М. |
Валы́нцішках |
Валы́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Валы́нцы |
| Р. |
Валы́нцаў |
| Д. |
Валы́нцам |
| В. |
Валы́нцы |
| Т. |
Валы́нцамі |
| М. |
Валы́нцах |